“Ulan, bu dünya Sultan Süleyman’a kalmamış… Kefenin cebi yok pinti herif…’’
Kendi kendiyle konuşan insanlar hep ilgimi çekmiştir. Yolda giderken kendi kendine söylenen
birine ne zaman rastlasam peşine takılırım ve söylediklerini çaktırmadan dinlemeye çalışırım. Bazen,
bu tek kişilik muhabbetin sonunu merak ettiğim için, kendiyle konuşan adamın peşinden aynı otobüse
binip ters yönde yarım saat gittikten sonra eve taksiyle döndüğüm çok olmuştur. Toplum, bu kişilere
yarı deli gözüyle bakar, ama ben çok ciddiye alırım. Çünkü insan kendine doğru bildiğini söyler.
“Şairlerin, romancıların onlaca yıl hapiste yattığı bir ülkede, bizimkinin lafı mı olur?”
Okur Takip Önerileri
Onu seviyordum, ama canımı yakmıştı. Tam ona ihtiyacım olduğu zaman çekip gitti.
160 syf.
·
Puan vermedi
Yaranız var, kabuk bağlanmasına izin verilmiyor.
Zamanında tecelli etmeyen adaletin, adalet olmayacağını düşünüyorum.
Soruların doğru sorulmadığı yerde, yanıtların doğru olmasının bir değeri yoktur.
Sabahın gecelere ne kadar uzak olduğunu o gece öğrendim.
Var olan yapı, kadına iyi gözle bakmıyor.
Mum olabilmek için önce yanmak lazım.
Bu sizin çocuğunuzun başına gelse sessiz kalır mıydınız? Hayır. Dünyayı yakardınız!
İnsan her şeyi anlatamaz. Zaten kelimeler de her şeyi anlatmaya yetmez.