Sabitlenmiş gönderi
Kitap bir limandı benim için. Kitaplarda yaşadım. Kitaplardaki insanları sokaktakilerden daha çok sevdim.
Okur Takip Önerileri
Nasıl ayrı düştüm nazlı yarimden,
Uğrunda geçmişim canu serimden,
Yazıldı bizimki Mevla Kerim’den,
Reva mıdır bela gelen baş olsun.
Onların aşktan haberi yok ki bilsinler.
Hastanın halinden belli ne bilir sağlar.
Ben bilirim bu dert beni de yıkar
Ellere yaz bahar; çayır çimendir
Niçin bize yağmur ile kar gelir...
Bu dünya da sana böylece kalmaz
Aşığını ağlatan bir zaman gülmez.
Kerem der ki ben ne idim ne oldum,
Aslı’nın aşkından sarardım soldum
Tek birce yarimi bana verseler,
Bu fani dünyada malı neylerim
Bir imdat olursa mevladan olsun,
Gayrının verdiği malı neylerim?
Bir kitap okudu
297 syf.
·
Puan vermedi
Ben, ses tonundan insanların ne demek istediğini anlarım
Sana küsmedim ama çok kırıldım.
Her sabah uyandığımda yaşadığım sokakta, mahallede, şehirde bir sürü yenilik görüyordum.
Bostanlar, yangın yerleri dere yatakları hatta kurtların indiği boş vadiler küçük evlerle doluyordu.
Gerçi ağaçlar azalıyordu ama briketten yığma taşla ve tenekeyle bile yapılan bu zavallı küçük
kulübeleri ve çamur içindeki sahiplerini gördükçe yüreğim bir daha birleşmeyecek şekilde parçalanıyordu...