Gözleri gökte öyle parıltılarla geçerdi ki havadan,
Kuşlar ötüşürdü gece bitti sanarak
Dedi ki o: Yoruldum insan olmaktan
İnsan yorulur bazen insan olmaktan
Varlığı büyük boşlukları dolduracak mahiyette değildi fakat yokluğu müthişti
Okur Takip Önerileri
Ah, Milena! Bugün yağmur göz kapaklarıma yağıyor
Milena yardım et bana! Söyleyebildiklerimden daha fazlasını anla
Suyu dinle, ateşi yak.
Özledim demek bu
Haddimi bilmiyorsam sevgimin sınırları aşmasındandır
Kendi içindeki dikenler kanatsın vicdanını
Her şeye sahip birine bile eski bir kitap hediye edilebilir.
Başka yerime isabet etseydi, muhakkak ölürdüm. Fakat kelimeler böyleydi. İnsanın doğrudan doğruya kalbine veya gözüne, yahut kafatasına gelmezlerdi. Düşünce denen o acayip ve gizli şeye, o jelâtin yığınına isabet ederlerdi. Onun için birdenbire öldürmezler, bir daha kaybolmamak, sizi bırakmamak için oraya gömülürler, oradan yavaş yavaş gizli ve açık, sizi zehirlerlerdi.
Can tenden çıkıp gidince Canan onu gördü
Ve can cana kavuştu
Ama aşık ile heves sahibi arasında fark var
Heves sahipleri çıkarcıdır, aşıklar ise fedakar
Sevmenin yolu açıktır, bu yüzden ayrılmadı hiç ruhları birbirinden
Apaçık görüyorum gözlerimi yumunca.
Bütün gün gördüklerim taşımaz hiçbir değer,
Ama düşlerde hep sen varsın uyku boyunca;
Göz karanlıkla ışır karanlıkları deler.
Başka bütün gölgeler, gölgende ışık bulur;
Bedeninin gölgesi mutluluğu gösterir
Işıl ışıl gündüze saçarak daha çok nur,
Senin gölgen nasıl da kör gözlere fer verir.
Gözlerim kutlu olur seni seyrettikçe ben,
Canlı gün aydınlanır sendeki ışıklarda,
En karanlık gecede belirsiz güzel gölgen
Derin uykuda sönmüş gözlere can katar da.
Seni görmezsem olur her günüm gece;
Parlak gündüzdür gecem düş seni gösterince.
Yüzümüzü bir maske gibi takacağız yüreğimize,
İçindekini görmesinler diye
