Sanki 7 yaşindayim terasın demirlerinden ayaklarımı.sarkıtmişim yüzümde tokat izi kalbimde kocaman bir boşluk yok oluş o kadar küsmüşüm ki kendimle bile konuşmuyorum
Sarap sevmem ben azizim ben çok rakı içerim çünkü şarap bitmiş yaşanmış sevdaların ardından içilir rakı ise tüm yarim kalmışlara içilir o yüzden bizim hep bir yanımız eksik
Ben artık yoruldum anlamsız çabalamaktan yarına bile.yetismeyecek mucadelersen sebebsiz yere kahroluslardan seni düşünmekten düşündükçe içim deki o ince sızılardan acılardan yoruldum
sanki.istanbul.gibiyim herşey.birbirine karışmış.dili dini yağmuru toprağa güneşi hayyeri denize ama.nerden baksan bir güzellik var vaz geçilmez kılıyor seni