"Ben de gücüm her şeye yeter sanırdım, ta ki oğlum doğuncaya kadar. O an dünya sanki başıma yıkıldı, kendimi zayıf, anlamsız, onu korumaktan aciz hissettim. Kimin her şeye gücü yeter, bilir misiniz? Çocukların. Çocuk güvensizliği, korkuyu bilmez, kendi gücüne inanır ve tuttuğunu koparır.
Ne var ki çocuk zamanla büyür. Sahip olduğu güç de dahil her şeyi fedaya hazırdır, yeter ki sevdiği kadar sevilsin. Sonunda şimdi bulunduğumuz noktaya varırız: Kabul edilmek, sevilmek için ne yapacağını şaşırmış yetişkinler olup çıkarız.
Sayfa 159Kitabı okudu
Hayal kırıklıklarıma rağmen yeniden sevmeyi başaracağım,
Elimde hiçbir şey olmasa da vermesini bileceğim,
Bin türlü engele rağmen neşeyle çalışacağım,
Yapayalnız kalsam, terk edilsem de elimi uzatacağım,
Hıçkırarak ağlarken bile gözyaşlarımı sileceğim,
Bana güvenilmese de ben güveneceğim.
Sayfa 156Kitabı okudu
Döktüğüm yaşları bağışlıyorum.
Acıları ve aldatmaları bağışlıyorum.
İhanetleri ve yalanları bağışlıyorum.
İftiraları ve ahlaksızlıkları bağışlıyorum.
Nefreti ve zulmü bağışlıyorum.
Yüreğimi yakan darbeleri bağışlıyorum.
Yıkılan hayalleri bağışlıyorum.
Ölen umutları bağışlıyorum.
Sevgisizliği ve kıskançlığı bağışlıyorum.
Umursamazlığı ve kötü niyeti bağışlıyorum.
Haklılık uğruna haksızlık edenleri bağışlıyorum.
Öfkeyi ve şiddeti bağışlıyorum.
İhmalkarlığı ve unutkanlığı bağışlıyorum.
Bütün kötülükleriyle dünyayı bağışlıyorum.
Sayfa 155Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Çeşmenin buz tutmuş suyuna baktım. Günün birinde yeniden akacak, sonra tekrar donacak, sonra yine akacaktı. Kalplerimiz de böyledir; zamana itaat ederler elbette, ama ebediyen suskun kalmazlar.
Sayfa 131Kitabı okudu
Kepimiz kozmosun içinde başıboş dolaşan ruhlarız. Hayatlarımızın hepsini aynı anda yaşadığımız halde birini bitirip diğerine başladığımızı sanırız. Ruhumuzun özüne dokunan hiçbir şey unutulamaz. dolayısıyla geri kalanı etkiler.
Sayfa 124Kitabı okudu