Çünkü dünya değişiyordu tatlılığı kalmamıştı Fazilet keza çürüyen bir dünyaya tasa sızmıştı. Kaybolan neydi terbiye, rahatlık ve güzellik mi? Hanımlar artık Hanım değildi. Beylerin sözüne güvenilmiyordu. Bir zamanlar insanlar uçkuruna sağlamdı, insanların özgürlüğü buharlaşıyordu ve çocukluk bile matah değildi artık eskisi gibi değildi.
Zaman aralığı, zihinde garip ve çelişkili bir meseledir. Rutin ya da olaysız geçen bir sürenin insana bitmez tükenmez geleceğini varsaymak mantıklıdır. Öyle olması gerekir ama değildir. Asıl sıkıcı ve olaysız zamanlar şıp diye gelip geçer. İlgiyle renklenmiş, trajediyle yaralanmış, sevinçle bölünmüş zamanlar ise hatırda uzun kalan sürelerdir. Düşünülürse öyle de olması gerekir. Olaysızlığın direği yoktur ki üzerine bir süre asabilesiniz. Hiçbir şeyden hiçbir şeye geçen zaman sıfırdır.
Bir kitap okudu
Okur Takip Önerileri
Olup bitenlerde, gelip geçenlerde, bize ibret olacak çok şey var...
Ölüm bir ırmak... Girecek yeri çok ama, akacak yeri yok...
Büyük,küçük hep göçüp gidiyoruz.
Herkese olan, size ve bana da olacaktır.
Bugünlerde sık sık kapıldığım şu ruh hali savaşın kapıda olduğu ve her şeyin sonunu getireceği duygusu bana has değildi hepimiz az çok böyle olacağını biliyoruz yanımdan geçip gidenlerin arasında bile şu an patlayan bombaların ve çamurun zihinsel imgelerini gören insanlar olmalı.
Bir kitabı okumayı düşünüyor
Bir kitabı okumayı düşünüyor
"Çocuklar boyama kitabı değildir. Onları en sevdiğin renklere boyayamazsın."
Gene de, ne
olursa olsun, şu iki kere iki pek musibet bir şey. Bana göre iki
kere iki sadece bir küstahlıktır efendim. İki kere ikiyi
yolumuzun ortasında külhanbeyi gibi durmuş, elleri belinde,
ortalığı tükürüğe boğarken düşünüyorum. İki kere iki dördün
üstünlüğünü kabul ediyorum elbette; fakat her şeyi hoş
görmeye karar verdikten sonra, iki kere ikinin beş etmesinden
bile hoşlanmak mümkündür.
Saygıdeğer karıncalar gözlerini yuvada açar, besbelli orada
kaparlar; bu müspet ve sebatkâr davranışlarıyla da büyük bir
onuru hak ederler. Fakat insan hercai, bir dalda durmaz bir
yaratıktır ve belki de satranç oyuncuları gibi gayeyi değil,
gayeye giden yolu sever.