Hüsna
@Okuyanogretmen1
Öğretmen
Samsun
207 okur puanı
Mart 2023 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Acı acıdır, bunun pazarlığa gelecek yanı yoktur. Canını yakar insanın, acı verir. Acıyla başa çıkabilen güçler vardır. Sen de işte bu güçleri ara bul, hak büyüt onları, onlarla alıştırmalar yap, onlarla silahlan!
Aradığım yer
Yeter ki bir yerde bir barınak bulayım kendime, kaçıp sığınacağım, saklanıp gizleneceğim bir yer bulayım, her şeye kavuşmuş olacaktım adeta; güvenli ve sessiz bir yer bulayım yeter ki, yanı başında bir orman ya da göl, en azından benden başka kimseye rastlanmayacak, felaket habercilerinin ve düşünce hırsızlarının ortalarda dolaşmayacağı, mektupların, telgrafların, gazetelerin girmeyeceği, kültür pazarlamalarıyla karşılaşılmayacağı bir yer.
Son
Siz Delphi Kâhinlerine kulak verenler! Her ulemanın içinde Sokrates aramayanlar. Kendine değer verenler, kendi başına eğlenebilenler, kimseyi kendisinden daha zeki ya da aptal görmeyenler. İlişkiyi sürdürebilmek için zavallılıktan ya da üstünlükten beslenmeyenler. Öğrenmek için dirençle tekrar edenler, yılmayanlar, anlaşılmayan bir sözcüğü başka sözcüğe çevirenler. Oturduğunuz her sofra sizin şöleniniz olsun. Kibrin gizli seremonisi başladığında sadece müziği açın. Göreceksiniz, mecburen dans etmek zorunda kalacaklar…
Okur Takip Önerileri
Hannah Arendt'in dediği gibi "Dünya insanlardan oluştuğu için insani değildir, ve sırf içinde insan sesi yankılanıyor diye de insani olmaz; yalnızca söylemin nesnesi olduğu zaman insani olur."
Hıdırellez günlerinde ben :))
Bir kâğıda çizilen bir evcik, eğri büğrü bir yol, bir diploma, o bildik kısmetlerin hiyeroglif biçimleri... Ah gözüm! Ah bu titrek el yazısı, bu dilekler, ah o Hızır... Her şey ne kadar tanıdıktı.
buranın bir dibi olmalı diyorum kendi kendime kâbus da olsa kuyu da olsa bu düşüş bitmeli boşlukla alışverişim biraz daha sürerse yüklediği gerilimi taşıyamayıp parçalanacağım, dibe vurayım bitsin bu düşüş, ucunda ölümüm de olsa tamamlansın bir an önce..
Sayfa 118
Hem şarkılara teğet geçmişti o, hem de sessizliğe. Aşka da teğet geçmişti, yalnızlığa da.
Nereye gitmişti beni ben yapan korkum, kinim, ikiyüzlülüğüm ve kıskançlığım? Niye beni böyle bir zamanda savunmasız bırakıp terk etmişlerdi?
Boşuna bekliyorum burada. Yanlışlarınız boşuna bekliyor. Kalkıp gidiyorum. Bir şeyler dökülüyor kucağımdan. Gri düğmeler olmalı. Aldırmıyorum.
Bilen cevaplasın..Son
Acının frekansı nedir? Acı hangi aralıklarla hatırlanıyor, hatırlamanın bir düzeni var mı, acının şiddeti ile unutma hızının birbirine oranı ne?
Her şey çok çabuk kayboluyor. Otoyoldaki arabalar gibi hızla geçiyor insanlar hayattan, pek de bir şey anlamadan..
“Herkesin tek tek veya topluca başka topraklara akmak için bir sebebi var “ diyorum, "savaş, sürgün, açlık ya da yeni bir hayat istemek” bazen benimki gibi sadece kaçmak, her şeyin arkandan geleceğini bile bile.
Ev eşittir cehennet, tümüyle cehennem demek haksızlık olur, sonuçta bizim evimiz, yalanlarımızı biz yaptık, elbirliğiyle.
İlişkiler yarayı kapatmaya yarıyor sadece, başkalarının görmesini önlüyor, o kadar. Ruh ikizi denen şey insanların ilişkilere inanmak için uydurdukları yalanlardan biri, öyle bişey yok, hiçbir ruhun eşi yok.!
Sandalyenin ucuna ilişir gibi eğreti bir hayat yaşıyorum. İşte bu yüzden ne kadar çok benden başkası, o kadar tahammül edilir bir hayat