Maalesef tavsiye edemeyeceğim. Ben şiir denince, kafiye, redif, ölçü, ahenge takılanlardanım. Şair denince Mehmet Akif, Necip Fazıl, Sezai Karakoç, biraz da İsmet Özel 'i v.s arayanlardanım. Zaten bu kitaptaki şiirlerin ya da yazıların bir çoğunun anlamını ancak şairin kendisi biliyordur. Buna karşın; kitabı hazırlayan zatın, şairin kavrayışını "mucize" olarak değerlendirmesine fena bozuldum. Hangi mucize? Turgut Uyar, "parmağıyla ay' ı ikiye mi bölmüş"... Bazı şiirlerindeki şirke varan ifadeleriyle mi insanları aciz bırakmış! Şarap, kadın, haz, isyan. Tamam da günümüz ergen-abazaları da bu hayal ile yaşıyor. Pardon, onlar da şairdi zaten değil mi... Gerçi onlar; "iyi aferin Tanrıya" demezler.
Ayrıca, oturan boğa şiirlerini de saçmalamanın şairliğini de, şiirini de sevmiyorum. Sinirimden olsa gerek, bazı sayfaları da yırttım...
