İnsan kötülük yaptığı zaman bazı duyguları kaybeder. Sevgi, saygı, çektiği acılar karşısında iç dünyası vb. iyi bir insanınkinden farklı olur. Kendine bakış açısı, başkalarına bakış açısı da iyi bir insanın ki gibi olamaz. İlahi adalet ya da başka bir şey denebilir.
İyi birisinin yaşadığı adaletsizlik ya da sevdiği birisinin öldürülmesi ya da işkence çektirilmesi iyi birisinin üzülmesine, acı çekmesine vb. ne sebep olur. Ama iyi olmasının sebebi kendisi ve ailesi için değildir. Kendi ailesinden başka bir çok aile var. Kötü nasıl bir çok insana kötülük yapmayı düşünürse iyi de birçok kişiye iyilik yapmayı düşünür. İkisi de ona göre hareket eder. İyinin kazancı iç dünyasındaki güzellikler filandır... Kötünün kaybı tersidir...
Tanrı ister kabul edilsin ister edilmesin iyinin davranış, düşünce, duygu vb. daha güzeldir, iyidir.