Osric Tortellini
@Osric
Bu metin İngilizce dilinden otomatik olarak çevirilmiştir. Orjinali Göster
Bosna HersekHeybeliada
10 Şubat
69 okur puanı
Aralık 2017 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Dünya'nın etrafında durmadan doğuya doğru uçarsanız, bu esnada uçakta gösterilecek filmleri tekrar tekrar izlemekten muhtemelen sıkılacak olsanız da, hayat sürenizi uzatabilirsiniz.
Sayfa 86Kitabı okudu
1277’de, Paris Piskoposu Tempier, XXI. Papa Johannes’in talimatları üzerine harekete
geçerek 219 maddelik bir lanetlenecek günahlar veya sapkınlıklar listesi yayınladı. Sapkınlıklar arasında doğanın yasalarının bulunduğu düşüncesi de vardı, çünkü bu düşünce Tanrı’nın kadiri mutlak oluşuna aykırıydı. Birkaç ay sonra sarayının tavanı üzerine çöktüğünde Papa Johannes’in yerçekimi yasası yüzünden ölmesi ilginçtir.
Sayfa 27Kitabı okudu
Thales’in bir arkadaşı belki de öğrencisi olan Anaksimandros (yak. MÖ 610-546) yeni doğan bebeklerin ne kadar çaresiz olduklarına bakarak, ilk insanın yeryüzünde bir bebek olarak ortaya çıkması durumunda, hayatta kalamayacağını savundu.
Sayfa 23Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Eski zamanlarda doğanın nasıl işlediğini anlayamayan insanlar,hayatlarındaki her alana hükmetmesi için tanrılar icat etmiştir.Aşk ve savaş tanrıları, güneş, yeryüzü, gökyüzü tanrıları, okyanus ve nehirlerin tanrıları, yağmur ve gök gürültüsü tanrıları
hatta depremler ve volkanların dahi tanrıları vardı. Tanrılar memnun edilmişse insanlara iyi hava ve barış ihsan edilir, hastalık ve felaketlerden korunurlardı. Ancak memnun değillerse kuraklık, savaş ve salgın olurdu. Doğadaki neden-sonuç ilişkisi anlaşılamadığı için bu tanrılar çok gizemliydi ve insanlar onların merhametinekalmışlardı.Ancak bundan 2600 yıl kadar önce, Miletoslu Thales (yak. MÖ 624-546) ile birlikte bu durum değişmeye başladı.Doğanın izlediği tutarlı ilkelerin anlaşılabilir olduğu düşüncesi doğdu. Ve böylece tanrıların hükümdarlığı anlayışının yerini, doğanın
yasaları tarafından yönetilen ve bir gün nasıl okunacağını öğreneceğimiz bir plana göre yaratılan bir evren anlayışının aldığı o uzun süreç başladı.
Sayfa 22Kitabı okudu
Bilim tarihinde Platon’dan Newton’ın klasik kuramına, çağdaş kuantum kuramlarına kadar; giderek daha da iyi kuramlar veya modeller keşfettik. Doğal olarak şunu sorabiliriz: Bu kuramlar dizisi,yapabildiğimiz bütün gözlemleri öngören ve bütün güçleri
kapsayan evrenin nihai kuramıyla son bulacak mı? Veya sonsuza kadar daha iyi kuramlar bulmaya devam edeceğiz ama daha ötesi olmayan bir kuramı asla bulamayacak mıyız?
Sayfa 15Kitabı okudu
Kendimizi içinde bulduğumuz bu dünyayı nasıl anlayabiliriz? Evren nasıl devinir? Gerçeğin doğası nedir? Bütün bunlar nereden geldi? Evrenin bir yaratıcıya ihtiyacı var mı? Çoğumuz zamanımızın tümünü bu soruları düşünerek geçirmeyiz, ama hemen hepimiz zaman zaman bu soruları düşünürüz.
Sayfa 11Kitabı okudu
Bana bugün, ne yapmalı? diye soracak olurlarsa, ancak, önce kendini düzeltmelisin, diyebilirim.Bir temel ilkeden yola çıkmak gerekirse, bu temel ilke ancak şu olabilir: kendini çözemeyen kişi kendi dışında hiçbir sorunu çözemez.
Sayfa 94Kitabı yarım bıraktı
Yatak varken masada okumak da ne oluyor derdi “rahmetli”.
Sayfa 91Kitabı yarım bıraktı
“Babamla öğretmenim arasındaki tartışmalar, kültürle olan ilk temasımın zevkli hatıralarıdır. Benim aracılığımla yapılan ve tartışmacıların pek farkına varmadıkları bu konuşmalar benim için sinsi bir keyifti. İlk gün koşa koşa eve gelmiş ve hemen babama yetiştirmiştim: ‘Baba, sen yanlış biliyormuşsun. Öğretmenimiz söyledi: biz mektebe değil okula gidiyormuşuz.’ Babam, okuduğu gazeteden başını kaldırdı, yorgun ve ilgisiz nazarlarla baktı yüzüme: ‘Dur bakalım hele,’ dedi. Babamın, sonradan daha iyi farkettiğim karakterinin eşsiz bir özetiydi bu cümle: ‘Dur bakalım hele.’Hem kendi durur, hem de herkesi durdururdu bu cümleyle. Benim hızımı, annemin hırçın ve telaşlı atılmalarını hep bu amansız cümlesiyle keserdi: ‘Dur bakalım hele.’ Dünya
tefekkür tarihine ‘Durbakalımhelecilik’ geçmezse, babama yapılmış en büyük haksızlık olacaktır bu. Ben de belki biraz bu felsefenin tesiriyle böyle olmuşumdur.
Sayfa 76Kitabı yarım bıraktı
Ne demiş Ziya Paşa...
Selim: “Ne mutlu Türküm diyene, demiş.”
Turgut: “Onu Namık Kemal söylemiştir. Ziya Paşa aynen
şöyle demiştir:
“Dî-rahtı ferganiyi nüman eyledi nevser
Tema-yı zur-u haltı kadar neyledi kevser.”
Sayfa 73Kitabı yarım bıraktı
Hakikaten, kültür ne demek
acaba? Hüsnü Bey için kültür onun dört kere tek dersten
sınıfta kalmasına sebep olan Amme hocası Ordinaryüs Profesör
-o zamanki adıyla müderris- Ekrem Galip Bey (Aydıner)
demekti. Eğer böyleyse, ‘Kültür’, insanı küçümseyen,
insanın ne mal olduğunu bir bakışta anlayan iri kıyım bir
şey demekti.
Sayfa 54Kitabı yarım bıraktı
“Kadınlarda,
el ustalığı isteyen işler için, aptalca bir yarışma duygusu
vardır zaten,” diye düşündü. “Erkeklerin, başka konularda,
onlara, üstün ve yukardan bakarmış gibi görünen tavırlarını
çekemezler, bu çeşit yarışmalarla acısını çıkarmak
isterler böyle küçük görülmelerin. Bir yandan da, her şeye
rağmen savunmasız ve narin olduklarını gösteren yapmacıklarını
elden bırakmazlar: ‘Canım şu ipi şuraya takar mısın?
Canım senin boyun yetişir - ya da sen benden kuvvetlisin.’
Yani senin bütün üstünlüklerin, basit ve hayvani temellere
dayanır. Sonra, küçük bir aksama olunca: ‘Dur canım,
bir de ben denesem’ sahteliği. ‘Uzun boylu hayvan! Beni kuvvetli kollarınla alıp götürdün; şimdi, bir çamaşır ipini takamıyorsun işte!
Sayfa 37Kitabı yarım bıraktı