Kimse kimseyi tanıyamaz. Tanıdığımızı sanırız. Tanıdığımız kadarına inanırız. Eğer gerçekten tanısak, bırakın aşkı filan, kimse kimseyle arkadaş bile olamaz.
Konuşmam yetmiyormuş gibi düşünmeye de başladım. En kötüsü buydu. Çoğu insanlar gibi düşünmeden konuşsaydım kimse bir şey demeyecekti; ama ben düşündüğümü söylemeye kalktım.
Şu anda, sana güzel bir söz söyleyebilmek için,
on bin kitap okumuş olmayı isterdim" dedi:
Gene de az gelişmiş bir cümle söylemeden
içim rahat etmeyecek: "Seni tanıdığıma çok
sevindim kendi çapımda... "