Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.13
Özge Uysal
Özge Uysal
@Ozz_ge
Bilgisayar Mühendisliği
Lisans
19 Mart 1988
36 okur puanı
Mart 2023 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Hafif çatlak , orta çatlak ve ileri çatlak okurlara…
“ insanlar bunu okuduklarında kızacaklar” (sayfa 174) kesinlikle kızdım… Öncelikle beklentimi karşılamayacağım konusunda zaten önsözde uyarılmıştım. Beklentim Auri nin okul geçmişi , Elodin in onu nereden tanıdığı vs. yönündeydi. Bunu hızlıca kabullendim ve devam ettim.
Öykü? Roman ? Kategorize edemediğim kitap kendi içinde bir beklenti yarattı “ Bir şey ona bu kadar kabalık etmeyeli fani bir ömre bedel zaman geçmişti “ ( Sayfa 104) ve “Genç kız onu dünyanın gerçek şeklimi almadan çalışmıştı” (Sayfa 165). Bir kaç örnek havuzu daha yazabilirim ama bu satırlar bende Auri ne sorusunu oluşturdu ve
cevap beklentisi yarattı. Cevap gelmedi , belki de geldi ben anlamadım. ( Amry? ).
Yazarın benim için yanıldığı diğer bir nokta Auri ile onun kurduğu bağı kurabildiğimi anlamamış olması; şayet kuramasaydım bu kitabı ilk 50 sayfasında kapatırdım. Sabundan sonra kesin kapatıp, kaldırırdım
Ez cümle “çatlaklık” seviyemi ölçemesem de son
sözde belirtilen haritadan yola çıkarak “hafif çatlak” olmadığımı anlayıp, ne yazık ki bu ara hikaye ? Roman? Öyküyü de hiç ama hiç beğenmedim.
Minik, ince ve zarif Auri’m. O na hazırladığın oda bir gün ( 3 kitap , umarım yazabilir) umarım dolar , süresini beklediğin hediye kitap umarım cevapları sunar ve daha da önemlisi ben bunları okurken ; Neyse ya 171 sayfalık o kitabı da çokta boşuna okumamışım diyebilirim …
Bir kitap bir insan olsa ve bu insan dünyanın en samimi insanı olsa ; o insan bu kitap ve bu kitap o insan olurdu. Canım Aziz Nesin Anisina saygıyla…
Allah’ım ben nasıl bir okur günahı işledim de beni bu kitapla sınadın ?
Bendeniz yaş 35 yolun yarısı eder diyerek , şu gençler ne okuyor diye arada bir araştırır , defaten ve defaten karşıma çıkan ( çok satanlarda , güzel liseli kardeşlerimin ellerinde , instgram booker ( kendilerine böyle diyorlar sanırım ) paylaşımlarında ) kitaplara da alır bir şans veririm. Şimdiye kadar hiç tatmin oldum mu? Hayır. Ama vazgeçmemiştim - ta ki bu kitaba kadar.
Neresinden tutayım, neresini yazayım bilemiyorum. Kitabın hitap ettiği kitleye azımsanamayacak “argo” kelimeler aşılamasına mı, emir yağdıran sert erkek aşağılanan ama tapılan kız yapılanmasına mı, karakterlerin yaşları ve geçmişleri arasında zaman çatışmasına mı ( bir karakter 20 yaşında , diğer ikisi 18 ama 3 yaşında birlikte çekildikleri bir fotoğraf var ) , hiç bir konunun en ufak bir mantık süzgecinden geçmemesine mi diye uzayacak bir liste yapabilirim öyle yıldım. Başladığım kitabı bitirme dürtümü sonuna kadar kullanmaya çabalayarak neredeyse iç sıkıntısı ile okudum.
Genç kardeşlerim , neden ? Gerek bizim edebiyatımız da , gerek Dünya edebiyatında öyle güzel “aşk”, “arkadaşlık” , “macera “ , “polisiye” romanlar varken neden ?
Hep Türkçe pop için kaygılanan 90 lar altın çağını yaşamış arkadaşların anlayacakları üzere ; Türk edebiyatında da mı bu endişeyi taşıyoruz.
Kitaba yorumum üzücü ; çok üzücü … böyle bir kitabın bu kadar elden ele dolaşıp bana kadar uzanması çok üzücü…
Okur Takip Önerileri
Okurun Korkusu
Rüzgar’ın Sesi ile başlayan ve Bilge Adamın Korkusuyla devam eden seri yorumumu tek bir cümle ile özetlemem gerekirse “Hiçbir şey olmadıysa bile muhakkak bir şeyler oldu” olur.
Tabiki tek cümle ile özetlemem gerekmiyor :)
Yaklaşık eşit 2000 sayfa okudum, ilk 800 sayfa ki bu ilk kitaba tekabül ediyor ; çok hızlı , akıcı , bir çok giriş
Sonu başından belli bir kitap nasıl ilgi çekebilir ki?
Herkesin bildiği ve başı sonundan belli bir cinayet nasıl ilgi çekebilir ki diye başlayarak soluksuz okuduğum bir kitap oldu. Aslında yüzyıllık yalnızlığa hazırlık olarak aldığım kitap şimdiden favorilerime girdi. Karakterlerin olaya bakış açılarına girilmesi ve farklılıkların açık bir şekilde ele alınması , olay sıralaması ve yorumlanmaları, alt metinlerde bırakılan gizemler ve aslında olayda ki en büyük gizemin çözümleyerek okura bırakılması ile Marquez in bütün övgüleri benim açımdan hakettiğine inanarak listeme daha çok kitabını almak istiyorum :)
Çernobil üzerine okumalarım , araştırmalarım ve izlemelerim sonrası , yazarın konunun uzmanlığından uzak ; kendi meramı, heyecanı ve araştırmaları ile kaleme aldığını öğrenmek büyük bir heyecan ile okumaya başlamamı sağladı.
Fakat ; nükleer ve fiziki detayları çok yalın anlatıldığının düşünülmesi , yalınlıktan ziyade anlaşılmaz bir karışıklık vermiş. Çernobil gezisi esnasında duyguların biraz daha edebi ifade edilmeye çalışılması ise acemiliği gizlemek yerine daha çok ortaya çıkarmış.
Görseller , görsellerin gerçek açıklamaları güzel. Anlatım sıkmıyor. Fakat genel olarak kitap size ekstra bir bilgi, farklı bir bakış açısı ya da ne Çernobil ne de edebi anlamda ekstra bir şey katmıyor ne yazık ki.
Okudum bitti:)
Aslında derin bir konu ve sonuca bağlanmış , verilmek istenen mesajın anlaşılabilir olduğu görece sürükleyici olmasına karşın; bir olmamıştık hissi mevcut. Yazarın edebi kaygı taşımayan üslubu ya da bilimsel gerçeklerin yüzeysel geçişi ya da bambaşka bir şey …
Çok iyi , güçlü işlenebilecek bir hikaye iken , bende istediğim etkiyi yaratamamış olması biraz hayal kırıklığı yaratmış olsa da okuduğuma pişman değilim :)
Siyah Lale üzerine
Uzun zamandır hiç bir kalem damağımda bu kadar samimi bir tat bırakmamıştı. Özellikle altını çizmek istediğim kısım ise; ilk 50 sayfada sabır göstermem gerektiği bilgisiydi. İncelemesini bu notla paylaşan arkadaşa teşekkür ederim.
Bu kısımdan sonrası kitabı okumayan kişiler için heyecan azaltıcı nitelikte olabilir :) (spoiler)
Dilini, olay akışını , kısaca her öğesini çok sevdim. Fakat kitabın sonunda ; siyah lale yetiştiricisi olarak Rosa açıklandığında , Van Barle’nin aklından geçenleri Rosa bilebilse sanıyorum ki Van Barle’nin kalan hayatı da acı dolu geçiyor olacaktı. Keza Rosa’un kendisine ihanet ederek siyah laleyi çaldığını düşündü.Üstünde durulmadan bir cümle ile aktarılmış olsa da Rosa’nın bunu bilse yaşayacağı hayal kırıklığı bir okuyucu olarak benimde kalbimi kırmadı değil…
