Ben ne için halk edildim ki? Böylece yaratılış sırrımla bir olur, kaderimin başını okşar, cehennemime bir odun daha atarım.
Hissederim ki ben cehennemime odun attıkça serinliğe bir adım daha yaklaşırım...
Sayfa 86Kitabı okudu
Dünya da anca tahammül yeriydi, sabır ve tahammül. Ölmemeye sabretmenin yeriydi...
Sayfa 77Kitabı okudu
Dertli olduğumu ve deva bulmaz olduğumu elbet biliyordum ama kusur bilmezliğin de bir sıhhat olduğunu zannedecek kadar hasta değildim...
Sayfa 71Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Yaşıyor muyuz? Evet, pek yazık, şimdilik pek yazık...
Sayfa 66Kitabı okudu
Tasdikten mezar taşına ne ki, mezar taşlarından daha daha çok kim ve ne tasdik edilmiştir ki dünyada.
Sayfa 62Kitabı okudu
İlim Çin'den uzak, Çin ilimden derin, ilim kiminin en kuytusunda, kiminin iki kaşının ortasında.
Sayfa 57Kitabı okudu
Yaşamaya da, ölmeye de yazık. Bu ölüm için yaşamaya, bu yaşamak için ölmeye yazık...
Sayfa 50Kitabı okudu
Beklemek, bir şeyin yoluna ve haline girmesini beklemek, beklerken olacak olanın olması için gereken her türlü başka hale geçişlere, kalışlara tahammül etmek ne zor şeydi. Başı da, ortayı da, sonu da bilip beklemek ne tahammülü güç şeydi.
Sayfa 50Kitabı okudu
Bilinen yol bilinen yere çıkarmıyordu. Bilinen yola girmek aslında herhangi bir yolu ve keşfi önemsememekti. Bilinen yol, yola bile çıkmamak, evde oturmaktı.
Sayfa 48Kitabı okudu
Şükûfe kalmadı gülşende yok çemenden eser
Hazân erişti bahârın yerinde yeller eser
Sayfa 31Kitabı okudu
İçimdeki buğuya parmağımla ne yazsam o akşamın anısı oydu.
Sayfa 18Kitabı okudu
Zayıf bir ses sala okudu. Ne ahireti anabildim, ne yaşadığımı anladım da buna yanabildim. Ölüyü de aklıma getiremedim, diri de gözümde değildi...
Sayfa 14Kitabı okudu
Bana derler ki “ Verenin malı artar.” Ben de derim ki “Malım artsın diye vermek, vermek midir, almaya hazırlık mı ?
Sayfa 11Kitabı okudu
Yürüdükçe terliyor sokaklar
Camlarda buğulanan sessizlik
Bir korkuyu çiziyor duvarlara
Her adımda buz tutuyor avuçlarım
Yeniden kanıyor içimdeki yara
Hangi hayal hangi hatıranın yerini tutar?
Bir gövdeden ötekine gölgelenen zamanlar
Ey çaresizlikten yapılmış yaşama bilgisi
Taşların taşlarla konuştuğu bu yalnızlıkta
İnsan üzüntüden başka nedir ki...
