"Gözlerine baktım. Ulaşılması imkansız bir ada gibi duran büyük gözlerine. Yine aynı karanlık, ama sanki bu kez daha bir geleceğe dönük."
"Bir şeyleri hissediyor, ama reddediyordum."
Okur Takip Önerileri
"Sen istesen de istemesen de ben varım Halil!"
Ben seni değil resmini tanıyorum. Belki sen benim bütün güzel düşüncelerimi yıkarsın.
Gölgem gibi peşimi bırakmayan o eski acı yine üzerime çöküyordu..
"Halbuki sevişmek eşitlenmek değil midir?"
“Ağladığını hissettirmemek çok zordur." dedi. Gözlerinden yaş akar, burnunu çekmemek için ağzından soluk alırsın..."
Sessiz annem,
dilsiz annem,
kunt, demir, çelik annem..
"Bilerek içe döndüm, eve, ev rahimdir." diye ekler Ayfer Tunç. Bende döndüm belki mecburi belki de bilerek; ama bir şekilde döndüm. Biraz sancılı geçecek biliyorum ama iyi biliyorum ki kendime sonsuz teşekkürler edeceğim bunun için. İyi ki evime, rahmime döndüm diye.
Nasıl olur da bir erkeği bu kadar sevebilirsiniz, yüzünü satır satır hatırlarsınız, sesi içinizde yankılanır, size beni unut beni unut beni unut dememiş gibi, bir an bile unutmadan, hala sevebilirsiniz? diyecektim, ağzımdan nasıl çıktı anlamadım:
"Gençliğiniz haram olmuş desenize," dedim.
"Ama sonunda kaybeden siz olmuşsunuz.”
“Kayıp mı? Kaç kişi böylesine sevebilmiştir dünyada?”
“Ama kucağında bir kucak korla kalan siz olmuşsunuz.”
“İyi ya, boş değildi kucağım.”
“Ama yandınız, kül oldunuz.”
“Ama vardım, kül bunun kanıtı.”
İnsan iki kere yanıyormuş. İlk yanışta kutsanıyor, ikincisinde çok acı çekiyormuş.