Aykut Aydemir yorumladı.
Schopenhauer amcamız, merak edip okuduğum metninde bizleri kahreden bir yargıda bulunmuş. Yetmemiş, bu yargısını fazlasıyla makul örneklerle kuvvetlendirip kahır katsayımızı arttırmış. Neymiş efendim, her boş vakitte okumak zihni felç edermiş. Yani diyor ki, sık okumak, sizin yerinize başkalarının düşünmesine olanak vermeniz, hatta onlar ne derse
Eksik bir husus var ki o da Schopenhauer'un bahsetmiş olduğu okumak fiiliyatına uygun edebi tür.. Romanlar dahi kendi içinde düşünce aralığına yer veren ve vermeyen olarak ayrılmaktadır.. Düşünce aralığına yer bırakan romanlar çoğu zaman alıntı örneklemeleri ile de paylaşmış olduğumuz felsefik ve psikolojik inceleme eserlerdir.. Soren Kierkegaard, Albert Camus, Jean Paul Sartre gibi düşünürlerin eserleri romanlarında derin bir düşünce aralığı sunarak okuru başta düşünsel sonrasında ise eylemsel değişikliğe sürüklemektedir.. Türk edebiyatında ise Sabahattin Ali. Yusuf Atılgan, Oğuz Atay gibi yazarları okumak derin bir düşünceye sevk etmektedir okuru.. Örnekler çoğaltılabilir.. Bunun dışında dizi tadında hikayelerle okura düşünce aralığından ziyade soluksuz bir akış sunan günümüz modern edebiyatında kişiye içsel bir muhasebe yaptıramayacak kadar basit eserler Schopenhauer'un değerlendirmesinin dışında tutulabilir.. Zira kendileri tek okumluk eserlerdir..Sonrasında herhangi bir kitap rafında ebediyen yerlerini alacaklardır.. Haliyle düşünce aralığına yer veren yazarlar tek nefeste okunmamalı, aksine zamana yayarak özümsemek için fırsat tanınmalı diye düşünüyorum..
İtiraz etmek için kolları sıvazlamışken yorumunuzun özünü sonlara doğru net şekilde ortaya koymuşsunuz ki isabet olmuş. Schopenhauer gibi hiçbir noktada merhamet duygusuna yer vermeyen, olağanca gücüyle gerçekçi takılmayı vazeden bir ismin acımasızca eleştirmesi normal, bu eleştirilerini insanın bilme isteğine yöneltmesi daha da acımasızca olmuş. Diğer yandan finalde kısmen de olsa Schopenhauer gibi "maksadın sindirerek bilme" olduğu kanaatine varıyorsak ne âlâ.
Aykut Aydemir yorumladı.
Psikoloğa giden bir adam,
”Geceleri uyuyamıyorum efendim” demiş, ”Sürekli yatağın altında biri var gibi geliyor. Yatağın altına girip orada uyumayı deniyorum. Bu defa da yatağın üstünde biri var gibi geliyor…”
Adamı dikkatle dinleyen psikolog ”Hallederiz bu saplantıyı” demiş. ”Bana haftada iki kere geleceksiniz. 6 aylık bir tedavi sonunda sizi iyileştireceğimi umuyorum.”
”Her viziteye ne kadar ödeyeceğim?”
”Her vizite 200 TL, buna göre 6 ayda 9600 TL ödeyeceksiniz”
Adam gitmiş, o gidiş…
Psikolog, birkaç ay sonra adama sokakta rastlamış ;
”Ne oldu, hastalığınız?” diye sormuş
”10 TL”ye hallettim… ”
”Nasıl oldu?”
”Sizden çıktıktan sonra, ilerideki bara uğradım. Biramı içerken, barmene hastalığımı anlattım. ‘Karyolanın bacaklarını kes’ dedi… Kestim; mesele halloldu! ”
Mustafa Bey,
Psikoloji alanında hiçbir meslek elemanı mevcut rahatsızlığın teşhisini koyarak saplantı adı altında hallederiz cevabını vermez, kaldı ki tedavi süresini hiç mi hiç söylemez çünkü kişiden kişiye bu süreç değişebilir..
Sonra, vizite ücretini meslek elemanı hastası ile konuşarak süreci değersizleştirmez..
Toplumsal olarak psikolojik tedaviyi hayatımızın hiçbir yerine koymak istemeyen bir anlayışa sahipken bu tarz hikayelerle psikoloji alanını daha da kıymetsizleştirmeyelim lütfen..
Saygılarımla..
Aykut abi yaziyi begendigim icin paylasmistim ;) kusura bakmayin . Bundan sonra daha dikkatli olurum , saygilar abi
Aykut Aydemir yorumladı.
Elinize sağlık.. Ek olarak belirtmek isterim; Hermann Hesse, psikiyatrik tedaviden geçmiştir ve bu süreçte psikolojinin önemli isimlerinden Jung'a duyduğu hayranlıkla eserlerinde kişilik tahlillerini başarılı bir şekilde yansıtmıştır..
Katkınız için ben teşekkür ederim Aykut bey. Bozkırkurdu'nda Freud ama daha çok Jung esinleri görmek mümkün. Bu arada Bozkırkurdu otobiyografik bir özellik de taşır dersek yanlış olmaz heralde.
Okur Takip Önerileri
Teşekkür ederim Derya Hanım, sizin de emeğinize sağlık..
Aykut Aydemir bir yorumu yanıtladı.
Gerçek yalnızlık nedir ??
Bir bedeni veya en azından bir sesi bile arzularken kulak tıkamaktır içinde olan biten her şeye.. Neticesinde bunlara ihtiyaç duymamak kişinin yalnız olduğunu hissettirmez yani hissetmek için önce ihtiyaç duymak gerekir ki yalnızlık hissi bürüsün yüreği..
5 önceki yanıtı göster
Öyle hissettirmişsem kusuruma bakmayın.. Ancak şunu söylemeliyim ki farkındalık gerçekten insanlar için bir lanet çünkü telafisi yok.. Dikkat edin kendinize..
1 sonraki yanıtı göster