Su benzetme hosuma gider: “Her cocugun icinde,sevgiyle doldurulmasi gereken bir ‘duygu deposu’ vardir.Cocuk gercekten sevildiginde,dogal ve olmasi gerektigi gibi gelisir. Sevgi deposu bos kaldiginda,cocuk yanlıs davranışlara yönelir.Cocukların yaramazlıkları genellikle bu sevgi depusundaki boşluktan kaynaklanır.”