Hansısa bir səhvə yol verdikdə bütün mənalarda pis olduğunuz hissiyyatı yaranır,bu da sizə utanc hissi aşılayır.Utanc təkcə pis hərəkət etdiyinizi söyləmir,həm də sizi ittiham edənlərlə razılaşmağa məcbur edir.
Adətən də belə olur:özünü uğursuz hiss edirsən.Nəsə addım atmaq istəyəndə içindəki oturuşmuş bədbin fikirlər həyəcan yaradır.Sakitləşmək üçün dərhal öz istəklərini basdırırsan.Sonralar ətrafında kimsə bu barədə sadəcə düşünəndə belə yenə də həyəcanlanırsan.Var qüvvənlə o insanı da "tormozlayırsan".O da sonradan sənin həyatını yaşayır.
Həqiqət öz şəxsiyyətimiz,həyatımız barədə düşüncələrimizə tabe olur.İstedadlı olsaq belə,məhdudlaşdırıcı fikirlərə sahibiksə,həyatda heç nəyə nail ola bilməyəcəyik.
İndi də bunu şəhvətdən,ehtirasdan eləmirdim...Doğru sözümdür...Əgər elə şey olsa,boynuma alardım...Bunu yalnız onun qürurunu sındırmaq,öz kişiliyimi göstərmək üçün edirdim.Deyəsən,sizə demişəm,qürurlu,soyuqqanlı qadınlar məni həmişə əsir ediblər.