" İşin içine aşk girdiğinde hiçbir şey, hiç kimse, hiçbir durum o denli gülünç olamaz. Azıyla yetinemediğimiz tek şey aşktır. Ve yeterince veremediğimiz de odur.
Her bir mucizenin kendi gerçeklik aynası yok mudur ve beklenen bir yaşamın her anı, ulaşılamaz bir ihtişamı ve ebediyen anlaşılmaz bir kükremeyi göstermez mi?