İnsan en çokta yirmili yaşlarının esiri olarak kalıyor,
Keşkeler, iyikiler, pişmanlıklar ve sevinçlere sebep olacak herşey, bu deli çağların eseri olarak işleniyor ömrümüze.
Şimdi düşüncelerim daha sakin, çok şeyi eksilttim hayatımda yirmili yaşlarımdan kalan, sevmeler sevilmelerde raflara kalktı, öfkeler, gülmelerde sakin bir sükut aldı.
Hiç birşeyi göze alamıyorum artık, yada hiçbir şeyi gözüm almıyor.
Yaşım çok büyüdü artık, düşüncelerimde ağırlaştı, yirmili yaşlarım sadece bir yorgunluk bıraktı gönlüme, kimilerini affediyor, kimisini seviyor, kimisini unutuyor şimdiki yaşım. Yirmili yaşlarım güzeldi belki, ama şimdi herşey o günlerden sadece geriye kaldı...
Rzy