Neden sınırlarımı belirlerken vicdan azabı duyuyor ve kendimi suçlu hissediyorum?
Neyi yapmamız ve neyi yapmamamız gerektiğini bilmek, akıl ve bilgelik gerektirir.
Asıl korkulması gereken insanlardır, sadece onlar, daima.
Okur Takip Önerileri
İnsanda acıma hissinin uyanması garip süreçlerden geçiyor.
İnsan zorlanmaktan zevk aldığı yerden yükselir.
Yeterince uzun vadede artılarla eksiler birbirini götürür, insan "ederini" bulur.
Yükselirken kibirlenmeyin, düşerken kendinize güveninizi yitirmeyin!
"Her insanda insanlığın bütün halleri vardır," der Montaigne.
Kader, gayrete aşıktır.
"İnsanın ne yaparsa yapsın kaçamadığı bir kadere inanmıyorum. Ancak hiçbir şey yapmazsa kaçamayacağı bir kadere inanıyorum." Haklı olduğu kadar mücadeleci de olmak gerekir. Hakkına dayanarak ağlamak sadece bebeklerin sorununu çözer. Sürekli sızlanmak büyümemişlerin yoludur.
Sürekli başarısız kalmanıza neden olan bir fikir, size "haklı" görünse de "doğru" olamaz.
Her koşul kendi fırsatlarına gebedir.
Bir şeyi yapmak için içinizden istek gelmesini çok fazla beklemeyin, eylem kendi isteğini yaratır.
Dış dünyaya hâkim olmak, iç dünyaya hükmetmekle başlar.
İçimdeki yuvada sorular çoktu ama berrak cevaplar yoktu.
Ben de kütüphaneye yöneldim.
Okudukça, içsel sığınağıma bilgiyle yığınak yaptım.
Dış dünya canımı yaktıkça, iç dünyama bir sığınak yaptım.