"Para insanı ahlaksız ediyor. Karnı doyunca insanın kötü huylar da meydana çıkıyordu."
Biz evvela kelimeleri öğreniriz; sonra yaşadıkça teker teker mânalarını. Yaşadıkça öğrenmek istemediğim o kadar mânayla bir başıma kaldım ki..yaşama lezzetini hakikaten kaybettiğim günler varsa o da bu mânaları öğrendikten sonraki günlerdir..
Niçin sevdiklerimiz, bizim içimizde geçenleri merak etmezler?
Sayfa 311
Okur Takip Önerileri
Niçin, gün dediğimiz şey bazen tahammül edemeyeceğimiz kadar uzar?
Sayfa 275
Artık hayata eski emniyetim kalmamış gibiydi. İçime yabancılık veren bir çöküntü.. Onu, kendi içimde yeşeren, çiçek açan meyve veren bir şey gibi değil, ister istemez savletine maruz kaldığım bir zulüm gibi görmeye başlamıştım. Hûlasa ondan zevk almıyordum, maruzdum hepsi bu..
Savlet: Hamle
Hulâsa: Özet, fezleke
Bazı şeyler vardır ki zenginliği içimizde kaldıkça devam eder.
Sayfa 208
Hadiselerin garip bir zincirlenmesi var ki, yavaş yavaş insanda bir nevi kader fikrini uyandırıyor.
Varlığın hangi sahillerinden koptuğunu bilmediğim gecelerin birinde üstüme yığılan bu zaman dalgaları ile çırpınıyorken parça parça eriyip bittigim günleri anlatamam
En çok hataya düşenler, kendilerinden kudretlerinin üstünde şeyler isteyenler, kendilerini olduğu gibi kabul etmeyenlerdir.
Sayfa 86
İnsanlar o kadar düşündükleri gibi yaşıyorlar ki!
Fikirler arkalarında kendi kalabalığını görmek isterler. Onu bulamazsa konuşan hür olmaz!
Bilgisini şahsi tecrübe halinde size veren insanlara tesadüf edesiniz.
Sayfa 55