Sedaali
@Seda_ali
Renklerinden hiç pişmanlık duymayan, siyah beyaz bir kadınım ben.
eski şarkıları, masalları ve yağmuru çok seven
lise
İstanbul
1 Eylül 1983
59 okur puanı
Haziran 2018 tarihinde katıldı
“Bir şeyin kalbini kırması için illa yanlış olması gerekmez ki…”
Anılarım kar topluyor inceden,
Bir yorgan gibi geçmişimin üstüne.
Ama yine de unutuş değil bu,
Sızlatıyor sensizliği tersine.
Senin kim olduğunu bile bilmezken.
Sevgiden caydığım yerde darıl bana.
Metin ALTIOK
Okur Takip Önerileri
320 syf.
·
Puan vermedi
·
8 günde okudu
Herkes biriydi ve herkes daha çok biri olmak için uğraşıyordu. Bir isim etiketi olarak hayata yerleştirmeye çalışıyorlardı kendilerini. Önce havalı, sonra mümkünse ürkütücü bir yaka kartına dönüşmeye çabalıyorlardı var güçleriyle.
504 syf.
·
Puan vermedi
·
3 günde okudu
Zulüm karşısında halkımın tepkisi: zalime direnmek değil, zulmü kendinden de güçsüz olana yöneltmek!
Sayfa 27Kitabı okudu
Bilmemem gereken Şeyler öğrendim. Sorular sordum Sormamam gereken. Gördüm apaçık Görmemem gerekeni. Söylenmezi söyledim. Suçum büyük Ve taammüden
Sevmeye başlayınca birini Kendimi yıkıp yeniden kurarım Çünkü bu yeni bir aşktır Ve temeldeki yerini mutlaka alacaktır. Yabancılar için inşaata girmek Tehlikeli ve yasaktır.
Sevgilim bak, geçip gidiyor zaman; Aşındırarak bütün güzel duyguları. Bir yarım umuttur elimizde kalan, Göğüslemek için karanlık yarınları. (...) Bu kekre dünyada yazık geçit yok aşka Bir şey yok paylaşacak acıdan başka
Kendini yollara vurdun, değişen çevreye kandın bir zaman İçinde dönen başıbozuk sıkıntı, geçer sandın bir zaman Donmuş kentlerden geldin, sen bu kavruk yangın yerlerine Ürperen yalnız yüreğini, kızgın gurbete bandın bir zaman Düşündün geceler boyu, peşinden gelen tekinsiz geçmişini Gönlündeki göçük aşkın oduna, için için yandın bir zaman Sonunda gide gide, adına uygun düşen, yalnızlığına kondun Yorgun bedeninde zamana karşı, çırpınan candın bir zaman Üzülme altıok metin, hüzünlerle geçen tarazlanmış ömrüne Sen yoğun sis içinde sesi duyulan, uzak çandın bir zaman
Acı, gittiğini geri dönen yavaş at, Gizli ve tekinsiz öksesi yaşamanın. Umulmadık sevinçleri tattıran bize, Renklendiren bir kuşun kanadını. Ve gece söküp gündüz örerek, Var gibi gösteren hiç olmayanı. Gelirler tüyden adımlarıyla Ve aşk ve mut ve başkaları. Duyulur içten içe değişmez acı, Komaz ansımaya yanıltıcı yanlarını. Ve bizim o insancıl yaramız, Açılır bir gülün yapraklarını. Yüreğimizin kanayan gergefinde, Delerek acının gerilmiş kumaşını
ah kavaklar ah kavaklar bedenim üşür yüreğim sızlar beni hoyrat bir makasla ah eski bir fotoğraftan oydular orda kaldı yanağımın yarısı kendini boşlukla tamamlar ah omuzumda bir kesik el ki hala, hala durmadan kanar ah kavaklar ah kavaklar acı düştü peşime ah kavaklar ah kavaklar ardımdan ıslık çalar
Acı, gittiğini geri dönen yavaş at, Gizli ve tekinsiz öksesi yaşamanın. Umulmadık sevinçleri tattıran bize, Renklendiren bir kuşun kanadını. Ve gece söküp gündüz örerek, Var gibi gösteren hiç olmayanı. Gelirler tüyden adımlarıyla Ve aşk ve mut ve başkaları. Duyulur içten içe değişmez acı, Komaz ansımaya yanıltıcı yanlarını. Ve bizim o insancıl yaramız, Açılır bir gülün yapraklarını. Yüreğimizin kanayan gergefinde, Delerek acının gerilmiş kumaşını.
Sen yarım kalmış bir aşkın Kaçınılmaz sürgünü Katlanan göğsündeki kayaya Sen orda şimdi bir hüznü köpürt Ben bir çocuğa su vereyim burda Ben ki kiracıyım acıya Sen ey kendiyle yetinen Artık suyumuz bulanık Bir güneş bile olsa sonunda Yolumuz kırık önümüz karanlık Ve ağır tuğrası alnımızda Padişah yalnızlığın Ama yine de umudumuz kalabalık"