Şehriban Kaçar
@Sehribankacr
Gaziantep
12 Ekim 1998
59 okur puanı
Ekim 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Sabitlenmiş gönderi
"Hiçbir şeyden pişman değilim. Kaybettiğim şeyler oldu ama soru sormuyorum çünkü var olanları sevdim."
Okur Takip Önerileri
Ben hayatın mağlubuyum.
Bazı şeyler öyle fena kırılır ki, hiçbir surette tamiri kabil olmaz.
Buna çare yok. Ölünceye kadar bu sevdaya sadık kalacağımı, onu unutmayacağımı biliyorum... İhtimal artık bu acıya da alıştım. Onun için fazla ıstırap çekmiyorum. İnsan her şeye alışıyor... Elbette bu daha iyi.
Hislerin de insanların gibi renksiz, abus ihtiyarlıkları, sefilane ölümleri var.
Benim bu yaşta gönlüm ihtiyarladı... Benim için gece gündüz, yaz kış hepsi bir... Hiçbir şey istemiyorum... Benim gönlüm şimdiden söndü...
Benimle hayatınız sefil olur... Size gönlümden başka verecek bir şeyim yok ki. O kafi gelseydi sizi herkesten ziyade mesut ederdim ama ne çare.
Hiçbir şey düşünmüyor, hiçbir şey hissetmiyordum. Odam gibi beynime ve kalbime de mazlum bir durgunluk çökmüştü.
Gerçi saadet bana biraz geç geldi... İçimde birçok şeyler yıkılıp harap olmuş... Büyük hislere artık kabiliyetim yok...
Evet, içimde derin sevdalara, büyük ihtiraslara kabiliyet kalmamış... Anlıyorum ki Leyla beni vaktiyle çok yıkmış, kalbimi harabeye çevirmiş...
Kalbim söndü, heveslerim söndü, hayatım tamir kabul etmiyecek surette kırıldı.
Dünyada ondan başkasını sevmeyeceğine, yüreğinde onun acısı, gözlerinde onun hayaliyle öleceğine kaanati vardı.
muğlak ruhunun ümidini, arzusunu, hüznünü, neş'esini bütün ince renkleriyle söylüyordu.
