İnsan hiçbir şeylere aldırmamaya bir başladı mı. Ne kendi durumunu, ne de bütün durumları, üstünde durulmaya değer bulmadı mı? Bu bir kış uykusudur ki hiçbir yaz sökemez.
İnsan beni ayıplarken, ben ona saygı mı duyacağım? İyiliğe iyilikle karşılık vererek yaşasaydı benimle, onu incitmezdim; beni kabul ettiği için minnet gözyaşları dökerek, ona her tür faydayı sağlardım. Ama bu mümkün değil. İnsanın duyguları, birlikteliğimizin önünde aşılmaz bir engel. Fakat benimki, alçaltıcı köleliğin boyun eğişi olmaz. Yaralarımın intikamını alırım; sevgi uyandıramıyorsam, korkuya sebep olurum. Bilhassa beni yarattığın için baş düşmanım olan sana karşı tükenmez nefret yeminim var. Dikkatli ol: Yıkımın için çalışıp, yüreğin harap olana dek durmam. Öyle ki, doğduğun saate lanet edersin.
"Kimi zaman insanda "hayvanca" bir zalimlik olduğundan dem vurulur, ama hayvanlara yapılan korkunç bir haksızlık, bir hakarettir bu. Bir hayvan asla insan gibi zalim olamaz; öylesine ustalıklı, böylesine sanatsal bir zalimlik insanda olur sadece."
Çaresiz bir kediyi (Eros) altı dakika tekmeleyip öldürmek hangi vicdana, insanlığa sığar. Kendini savunma imkanı olmayan hayvanlar için mücadele eden herkesle gurur duyuyorum.
🐈