Zweigi romanları dışında yazdığı biyografilerle tanımak çok başka duygular yaratıyor. Öyle ki yazıya konu olan kişiye olan bakış açısına mı yoksa o kişiye mi büyük ilgi duyuyorsun, bilemiyorsun. İki sonuçta da Kleist ve Höderling'le Zweig sayesinde tanışmak çok başka..Nitçe'yi onunla görebilmek..hüznün sevinçle kakafonisi adeta.
