Bende yazar gibi yıllar önce Mardin’den İstanbul’a geldim ve uzun zamandır ziyaret etmek için bile gitmedim okurken aslında oraları ne kadar özlediğimi fark ettim. Beni oraya bağlayan hiç bir şey olmamasına rağmen özledim. Neyse konumuz şehir değil terörün ışid in yakıp yıktığı o şehirlerdeki o güzel yürekli insanlar, tecavüzleri cinayetleri duydukça insanlıktan soğurdum bunu okurken daha da soğudum o sapkın düşünceler yüzünden kaç insan öldü kaç kadın tecavüze uğradı kaç küçük kız pazarlarda satılığa çıkarıldı.
Bunları düşündükçe neden yaşadığımızı düşünmeden edemiyorum bir yanımız acı çekerken diğer yanımız neden yaşasın ki Hüseyin gibi insanlara yardım edemeyeceksek neden varız ki? Ne için yaşıyoruz yiyip içmek eğlenmek mi? Hayır ben eğlenemiyorum bunca çocuk tecavüze uğrarken pazarlarda satılırken ben sevgilimi alıp konsere gidemem. Ah be Livaneli nasıl kurtulacağım ben bu düşüncelerden …
-Jerome_David_Salinger608.jpg){kind=small}
