Merhaba arkadaşlar Hatice Dökmen'in Kemik Çayı kitabı ile geldim.
Bu kitabı elime aldığımda en çok yazarımızın yazdığı söz: "Gökyüzünün Yarısını Kadınlar Taşır" sözü dikkatimi çekti
#kitapkonusu Yazarımız toplumumuzun en büyük sorunu haline gelen; kadın şiddetine çok güzel değinmiş. Kitapta 15 kadının yürek burkan öyküsü, yer almakta. Her birinin yaşadığı ve yaşayamadıkları gözler önüne seriliyor. Ülkemizde kadın şiddetlerini uzakta aramaya ne hacet; açtığın bir TV de, gazetede, radyoda.. ayrıca birçoğumuzun yakınında oluyor, hemen yanı başındaki; abisi, babası, kuzeni, amcası.. Birçoğunuz 'Çok şükür biz de yok' diyor olabilirsiniz ama sorunda tam orada başlıyor. Başkasının yaşadığı acıya göz yummak, görmezden gelmek "Bana dokunmayan yılan bin yaşasın" değil mi birçoğunuzun yaptığı. Asıl o zaman o şiddeti gösteren den bir farkınız kalmıyor.
Kitap daha çok kadının örselenmişliğine, sinmisliğine, sıkışmışlığına, tökezleyişine, örülen duvarların ardında yaşadığı hiçliğe, ayıp-suç-gunah sarmalında yolunu bulmak için çabalayışına ve daha pek çok şeye tanık olacağınız bu kitapta, maskesiz toplumsal gerçekliklerin yüzüne bakmaya cesaretiniz var mı?
#alinti
"Yaralıydım. Kanıyordum ama yaramı hiç kimse görmüyordu. Halbuki her bir hücremden yeryüzüne kızıl sıcak zerrecikler fışkırıyordu. Zehir zemberek."