Zaten bu hayatta, her zaman bir şeyler eksikti. Ya da bana öyle gelirdi.
Sayfa 45 - İletişim
"Aynadaki kadın benim zıttım," demişti, "ben ne kadar ev haliysem o, o kadar sokak. Ben sokulgan isem, o başını alıp giden. Ben gündüzüm, o gece ...
Sayfa 36 - İletişim
Okur Takip Önerileri
Sevmeyi sevmiştim. Severken içinde yarattığım o koca dünyayı. O kocaman dünyanın içinde yapabileceklerimin sınırsızlığını...
Sayfa 13 - Tilki Yayınevi
Şu an dünyada kaç kişi hayata gözlerini yumuyor ve kaç kişi bir melek olarak doğup şeytana dönüşüyordu?
Sayfa 10 - Tilki Yayınevi
Bir insan yedisinde neyse yetmişinde de odur derdi annem. Ben hep sessizmişim.Sessiz çocuk, uslu çocuk... Bilmiyorlardı ruhumun odalarındaki eşyaları dağıttığımı, her şeyi kırıp attığımı. Duymuyorlar bağırışlarımı. Bilmiyorlardı yaramaz çocuklarını...
Sayfa 9 - Tilki Yayınevi
Zamanında bir önemi yoktu aslında. Sonuç vardı sadece. Benden olmayan bir "ben"...
Sayfa 8 - Tilki Yayınevi
Zihniyetini köreltmişleri sevememiştim kendi hayatı dışında herkesin
hayatında olanları... Pek de umursamıyordum aslında. Çünkü
onlar umursanmak istiyordu.
Sayfa 9 - Tilki Yayınevi
Ben şizofren değildim, oysa hayat fazlasıyla faşistti ve içinde barındırdıklarına da böyle olmasını emretti...
Sayfa 7 - Tilki Yayınevi
Yalnızım, kimsenin olmadığı kadar. Ne bir dost ne de bir post! İstemiyorum da kimseyi. Düşünüyorum... Ben
kendi sesimi duymazken kim duyacaktı ki beni?
Sayfa 1 - Tilki yayınevi
İçimde kopan bir fırtına var ve durduramıyorum onu. Her şeye karşı kusursuz bir sessizlik, içimde ise nedenini bilemediğim bitmek bilmeyen çığlıklar...
Sayfa 1 - Tilki yayınevi
