* İnsanların çoğunun içi fesattır. Yapılan her işin arkasında bir cennet vaadi ve cehennem korkusu ararlar. Hiçbir art niyet olmadan sadece düşündüğünü söyleyen beyinleri ve kendilerine zararı dokunsa bile gönüllerinden geçeni paylaşanları anlayamazlar. Bu kara gönüllere göre her söz hesaplıdır. Her davranışın arkasında bir çıkar hesabı vardır. Bu yüzden cenneti tutuşturmak ve cehennemi söndürmek isteyen ermişi de anlayamazlar.
* İbn Arabi bunları nasıl anlatır: Hz. İsa'yı dağa doğru koşarken görmüşler.
"Ya peygamber neden kaçıyorsun aslandan mı, kaplandan
mı, ejderhadan mı?"
İsa: "Ben peygamberim bunlardan korkmam!" demiş.
"Peki o zaman neden kaçıyorsun?" diye ısrar etmişler.
"Ahmaklardan kaçıyorum" demiş. "Aslandan kaplandan korkmam ama ahmaktan korkarım. Çünkü onların kalpleri karadır, hiçbir söz işlemez bunların yüreklerine."
Bugünlerde hep kendime sorup duruyorum: İsa'nın kaçtığı dağ neresiydi acaba? Ve orada sıradan ölümlülere de yer var mı?
Zülfü LivaneliKitabı okudu
* Bir toplumda adalet duygusu incinir, iyi ve dürüstler iltifat görmez, kötü ve namussuzlar cezalandırılmaz ise, toplumsal bir depresyon sökün eder.
*Yırtıcılğın, hodbinliğin, bencilliğin öne çıktığı ve bildik erdemlerin değer kaybına uğradığı bir gösteri çağında yaşıyoruz. Zamanımızın gözetim toplumu, seyretmeye ve seyredilmeye her şeyden daha
Okur Takip Önerileri
Bir hadiseyi iyi veya kötü, faydalı veya zararlı gibi etiketlerle etiketlemeden rahat edemeyiz Zihnimiz hemen ileri doğru bir sıçrama yaparak her şeyden sonuç çıkarmaya çalışır. Halbuki şu anda olan tüm olaylar, sadece olaylardır; duygusal olarak kendiliklerinden bir mesaj taşımazlar. Siz onlara hangi duyguyu yapıştırırsanız onlar da o hale dönüşür. Bu alışkanlık zihnimizin gelişmiş gelecek simülasyonlarının doğal bir sonucudur. Fakat doğal diye bununla yaşamak zorunda değiliz.
Sünnet: Adalettir, paylaşmaktır, haklara riayet etmektir. Dik durmaktır, aleyhine bile olsa yalan söylememektir. Verdiği sözü tutmaktır. İnsana insanca muamele yapmaktır. Cana riayettir, mala riayettir. İnsanların namusuna, insanların haysiyetine riayettir. Ortak aklı işletmektir. Liyakat ve ehliyet sahibini göreve getirmektir...
Mustafa İslamoğlu
Hiçbir zaman anlamadı insanoğlu
Dünya birine kalacak olsaydı Süleyman'a kalırdı
Ölüm satın alınsaydı Nemrut tutar alırdı
Çıkmadık canlara derman bulurdu Lokman Hekim, ölmedi mi?
Bu yüzden hiç korkmadık biz, Umudumuz hep Allah'tandı.
Derdimize yüksel dedik, istediğin kadar yüksel!
Nasıl olsa geçmeyecek misin?
Zalimlere güçlen dedik, dilediğin kadar güçlen!
Nasıl olsa düşmeyecek misin? Öyle oldu, olacak.
Bu dünya iyiyle kötünün arasında bir yerde
Ama günü geldiğinde iyilerden taraf olacak.
*Cehalete geri dönüşün cehaletten çıkmaktan çok daha zor olduğunu, hafızamın rahatsız eden darbeleriyle anlamıştım... Hatta belki yaratacağım yeni ve bomboş aklım sayesinde mutlu bile olabilirdim...
*Zaten acıya ve yalana ne kadar dayanabileceğimi hep merak etmişimdir. Aslında sadece birkaç yıl merak ettim çünkü bir gece aynaya baktığımda,
* Bir şeyi çok fazla istemek iyi değildir. Bazen şans ters dönebilir yoksa. Ayarında istemeyi bilmeli kişi, Tanrı ile iyi geçinmenin yolunu bulmalı.
* Olanak dışı bir şeydi çünkü, ona kavuşmayı düşünürse, bütün ufuklar parçalanıp açılacaktı önünde, dur durak kalmayacaktı.
* O ana kadar neler yapacağını söylemekle kendi geleceğini çizmişti. Tasarlamak gerçek bir şeydir; açığa vurulmuş düşler, denenmiş demektir. Bir hayal bir kere düşünülmeye görsün, öbür gerçeklerin arasındaki yerini alır ve bir daha asla yıkılmaz ama kolaylıkla saldırıya uğrayabilir.
* Halkının her zaman düştüğü tuzağa o da düşmüştü, kitapta yazılı oldukları söylenenlerin kitaplarda gerçekten olup olmadığını anlayana kadar da düşeceklerdi bu tür tuzaklara.
*Onu unutacağımı sandığım da olmuyor değildi. Ama unutmak insanın yapacağı değil, başına gelecek bir şeydir ve benim başıma gelmedi.
* Her şeyde hüzün bulursunuz, hüznü katan siz olursanız.
* Düşüncelerim kötü çizimler gibi, hemen yırtılıp atılması gerek.
* Ama sözcükler eskimiş, şimdiye dek o kadar çok insan ve daha birçok şey için kullanıldılar ki.
* Hüznü kabullenmek...
Her şeyin neşe dolu olduğunu iddia etmek ihanetti. O an hüzünlü olan her kişiye, her zaman hüzünlü olan her kişiye ihanetti; böylesine bir müziğe, böylesine bir hakikate ihanetti.
* Onlardan nefret ediyorum.
Eğitimsizden ve cahilden nefret ediyorum. Kendini beğenmişten ve sahteden nefret ediyorum. Kıskançtan ve kızgından nefret ediyorum. Kabadan, sıradandan ve alçaktan nefret ediyorum. Kalın kafalı ve küçük olmaktan utanç duymayan bütün kalın kafalı ve küçük insanlardan nefret ediyorum. G.Pnin Yeni Kitle dediği insanlardan; arabaları, paraları, TV'leri, aptal bayağılıkları ve aptal, yaltakçı, burjuva bozuntusu sonradan görmelikleriyle bu yeni sınıftan nefret ediyorum.
