Ejder haa
@Serka06
Söz altınsa, sükut bitcoindir.
kimsesiz
cahil
Tanzanya
26 okur puanı
Mayıs 2019 tarihinde katıldı
Katherine, atom altı seviyede, sadece gözlemle niyetine bağlı olarak parçacıkların belirip yok olduklarını göstermişti. Başka bir deyişle, parçacığı görme arzusu o parçacığı açığa çıkarmıştı. Heisenberg’in yıllar önce ima ettiği bu gerçeklik, şimdi Noetik Bilim’in temel prensibi haline gelmişti. Lynne McTaggart’ın sözleriyle: “Yaşayan bilinç bir şekilde, bir şeyin olasılığını gerçeğe dönüştürme etkenidir. Evrenimizin yaratılışındaki en önemli unsur, onu gözlemleyen bilinçtir.”
Sayfa 80
Genel tema çok basitti: Zihinsel ve ruhsal yetilerimizin henüz sadece yüzeysel olarak farkındayız.
Sayfa 78
“Bazen bir efsanenin asırlarca sürmesinin... bir sebebi vardır.”
Sayfa 34
Okur Takip Önerileri
Bir kişinin derisine dövme yaptırması; gücünü ilan etmesi ve tüm dünyaya, kendi bedenimin hâkimi benim, diye duyurmasıydı. Fiziksel değişimden kaynaklanan kontrol hissinin verdiği sarhoşluk, milyonlarca insanı bedenini dönüştürme uygulamalarına müptela etmişti: plastik cerrahi, piercing, vücut geliştirme, steroitler... hatta bulimi ve cinsiyet değiştirme. İnsan ruhu kendi fani kabuğunun üzerinde hâkimiyet kuruyor.
Sayfa 16
"Aşkım, yıldızları görüyor musun?!"
"Onlar yıldız değil, gökyüzünün göt delikleri!"
Sayfa 104
Küçük İskender'i koruma ve hayata kazandırma vakfı üyeleri! saygıdeğer itler!
hacimli tümörlerinizi serbest bırakın ve elleyin iktidarın arka planlarını!
şüphesiz sprey boya!
Yazı yazmakla kirletin devletleri!
Yazı yazmakla kirletin kurumlaşmış yazgıları!
Yazı yazmakla kirletin ahlaklı geçinen tarihi!
Sayfa 86
Çünkü her bir oyunu yirmi ya da otuz kez oynadıktan sonra, yeni olmanın, şaşırtıcı olmanın getirdiği çekiciliği yitirdiler. Önceleri beni heyecanlandıran, kanımı kaynatan güçleri zayıfladı. Her hamlesini çoktan ezberlediğim oyunları tekrar tekrar oynamanın ne anlamı vardı ki? İlk açılışı yapar yapmaz, gerisi kendiliğinden aklımda beliriyordu. Artık sürpriz, gerilim, sorun kalmamıştı.
İnsan kendini sorgulamaya hazırladığında, direnmek için bütün bilincini ve isteğini topladığında, bedenini yormak ve ruhunun direncini kırmak için sorgulamadan önce bir saat, iki saat, üç saat bekletiyorlardı insanı.
Küçük ipuçlarından beynimin dengesinin bozulduğunu anladım kaygıyla.
Onların amacı da buydu zaten. Boğazıma kadar düşüncelerime batıp boğulmalıydım. Ve en sonunda onları kusmaktan, istedikleri herşeyi söylemekten, kanıtları ve insanları ele vermekten başka çarem kalmamalıydı.
İnsan sabahtan akşama kadar bir şey olmasını bekler ve hiçbir şey olmaz. Bekleyip durur insan. Hiçbir şey olmaz. İnsan bekler, bekler, bekler, şakakları zonklayana dek düşünür, düşünür, düşünür. Hiçbir şey olmaz. İnsan yalnız kalır. Yalnız. Yalnız...