Sema Ç.
@Seziiii
1988
69 okur puanı
Mart 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Basit bir cümle insana ne kadar dokunur
“Semoş sen nerdesin yaa!” 6 yaşında bir minik içindeki duyguları bastıramayınca🥹
Olayları değerlendirme aşamasında yaptığı bu hatalar kendisiyle ilgili daha önce
farkında olmadığı bir gerçeği fark etmesini sağladı. Nefretle ilgili anlatılanlara sevgiyle ilgili anlatılanlardan çok daha kolay
inandırıcılık atfetmek gibi bir eğilimi vardı. Öfke gerçek, sevgiyse sorgulanabilir gibi görünüyordu gözüne. Belki günün birinde
bunun kökenine inip neden böyle düşündüğünü keşfedebilirdi.
Okur Takip Önerileri
Karşılaştığımız her duygu yoğunluğu karşısında, bir alışkanlık başlıyor insanoğlunda, bir kontrolü ele geçirme çabası diyelim. O gelmesin, bu gitmesin. Nefesimizi tutmaya başlıyoruz. Yaşamı kontrol edebilmenin en kolay yolu, yaşamı bize getiren nefesi kontrol etmekle başlıyor zihin için. Her korktuğumuzda, heyecanlandığımızda, istemediğimiz bir şeyle karşılaştığımızda ya da çok mutlu olduğumuzda hep nefesimizi tutuyoruz ve bu duraklamalar zaman içinde nefesimizin bir parçası haline geliyor. Peki bizim kaynakla sürekli bağlantıda olmamızı sağlayan, bize can veren bu akışı her durdurduğumuzda ne oluyor? Süreklilik bitiyor. Dur, kalk, dur, kalk şeklinde tekleyerek akmaya başlıyor. Ve giderek daha az nefes almaya başlıyoruz."
Bu yaşamda gerçekte öfkelenecek hiçbir şey yok. Sana karşı olan bir şey yok. “Sana olan bir şey yok, her şey senin için oluyor.”
Bu dünyada çare olarak yapışacağın her şey, er ya da geç geçiciliğini ve dolayısıyla ıstırabına çare olamayacağını sana gösterecektir.
İnsanın her endişesi şu iki seçenekten biri: Ya istediğim olmazsa? Ya istemediğim olursa?
İşaret görmüyorsun, zihnin sana gördüklerini birer işaret olarak sunuyor.