Evde daha olumlu bir hava yaratmadan, anne ve babanın sağlıksız davranışlarında bir düzelme sağlamadan çocuğa yapılacak yardımın çok sınırlı kalacağı açıktır. Bu bakımdan, çocuk ruh hekimliğine, “aile ruh hekimliği” demek daha doğru olur
Saldırgan çocuk, temelde güvensiz çocuktur. Çevreden iyi bir davranış beklemediği için, ilk tepkisi saldırmak olur. Başkaları saldırmadan ilk saldırıyı kendisi yapar. Kendi görmediği hoşgörüyü başkasına gösteremez. Aşırı saldırgan çocuk, aynı zamanda doyumsuz ve sevilmediğine inanan çocuktur. Başka bir deyişle özsaygı azdır. Kabadayılık gösterileriyle kendini güçlü olduğuna inandırmaya çalışmaktadır. Kuralları çiğnemek, vurmak, kırmak, büyüklere karşı gelmek onda geçici bir güçlülük duygusu yaratır. Kendinden küçüklere karşı acımasızdır, kendinden güçlüler karşısında ise kuşkulu ve sinmiştir. İnsan ilişkilerini “Ezmezsen ezilirsin” biçiminde değerlendirir.