Ailede çocuk neyse toplumda halk odur, özellikle de Ortaçağ'da.
Halk bu ilksel cehalet, manevi ve entelektüel gelişmemişlik düzeyinde kaldıkça, çocuk hakkında söylenen onun hakkında da söylenebilir:
Bu çağ acımasızdır.
insanın sevgiye de ihtiyaç duyduğunu, sevgisiz ve şefkatsiz hayatın kupkuru, patırtılı ve acı veren bir çark düzeneğinden başka bir şey olmadığını fark etti;
Filozofların pek sevdiği bu belki Gringoire'i cesaret- lendirdi.
"Dostluğun ne olduğunu biliyor musunuz?"
diye sordu. "Evet," dedi Çingene;
"erkek kardeşle kız kardeş olmak demektir, birbirine dokunan ama kaynaşmayan iki ruh, elin iki parmağı gibi..."
"Peki ya aşk?.." diye devam etti Gringoire. "Ohh, aşk!" dedi kız, sesi titriyor, gözleri parlıyordu. "Aşk iki iken bir olmaktır. Bir erkekle bir kadının birbirine karışıp bir meleğe dönüşmesi... Aşk, cennet demektir."