"Neden benden nefret ediyorsun?"
Cahilliklerini bilmenin utancı içindeydiler ve bilgisizliklerini nasıl açıklayacaklarını da bilemiyorlardı.
Hepimiz bir yanlara sürüklenip gidiyoruz. Her şey berbat oluyor.
Okur Takip Önerileri
Büyükler bilirler. Karanlıktan korkmazlar. Bir araya gelirler, çay içerler, tartışırlar. O zaman işler yoluna girer…
Oynamak hoştu ve yaşamları öylesine dopdoluydu ki,umuda gerek duymuyorlar,umudun ne olduğunu unutuyorlardı o sırada.
Her şey bozulmakta.Neden bilmiyorum.İyi başlamıştık,mutluyduk.Sonra...
Artık yıldızların aydınlığı vardı ancak.
- Yığınla değnek var. Her birimizin ayrı bir güneş saati olur. O zaman saatin kaç olduğunu biliriz.
+ Yani çok mu işimize yarar saatin kaç olduğunu bilmek
Yan yana yürüdüler. Ayrı ayrı yaşantıları, ayrı ayrı duyguları olan iki kıta gibiydiler; bir ilişki kurulamıyordu aralarında.
“Biri kolumu çekiştiriyor. Dönüyorum. Maria. Aferin bekleyen bir çocuk gibi duruyor karşımda. Gözlerimi ondan kaçırmaya çalışıyorum, bırakmıyor paltomun kolundan tutup sabırsızlıkla çekiştirerek:
"Mine Abla ne zaman uyanacak?" diyor.”
"-Belirsizlik ne kadar uzun sürerse,direnci o kadar çabuk kırılır insanın."
Bütün eşyaların bir anısı vardır.
Gönül kimi severse güzel odur.
Çok iyi bir sevişmeydi. Sanki birbirimizi bir daha göremeyecekmişiz gibi.
Her aşık, sevdiğini kaybetme kaygısı taşır.