Ham ve kaba softa, emirlere , aşk eksikliğiyle de olsa körü körüne bağlı olan değil - emirlere körü körüne bağlı olmak, ebediyen gözü ve gönlü açıl olmaktır -; onları kendi havasız ruhuna indiren, içlerine giremeyince , hikmetlerine sızamıyan, sırlarını tadamıyan ve mukaddes ölçülerin aynasında kendi nefsini gösterendir.