Artık kelimelerimizin sesi kısılmıştır. Hiçbir ses yetmez içimizi teskin etmeye , derdimizi yüklenmeye. Eyvallah hem bir kabulleniş, hem bir razı olmadır aslında. Kabullenmenin ötesinde rıza göstermektir Allah'a.
Dertler de bizi böyle yakar durur işte. Yandıkça olgunlaşırız , yandıkça içimize o ruhani nefesi alacak kıvama geliriz . Ne diyor Pir, "Hamdım, piştim, yandım ."
Herkesin bir derdi vardır. Bazıları geçer, bazıları geçmez. Bazıları anlatılır bazıları da anlatılmaz. Bazen de anlatmak istersin ama dinleyecek kimseyi bulamazsın. Bilirsin,muhabbettir ihtiyacın ama edecek kimse yoktur.