Kitaplığım

Ben kendim için hangi yaşam tarzının daha iyi olduğunu anlamak zorundayım. … Çoğunluğun ardına düştüğü şeyler, varlığımızın sürdürülmesine yardımcı olmaktan çok engel olurlar ve çoğu kez onlara sahip olamayanların yıkımlarına neden olurlar. Onlar tarafından sahip olunanların ise her zaman yıkımlarına neden olurlar. Zenginlikleri için ölünceye dek acı çekmiş birçok insan vardır. Para kazanmak için kendilerini öylesine çok tehlikeye atmış, sonunda aptallıklarının cezasını canlarıyla ödemiş insanlar vardır. Ün kazanmak için ya da ününü korumak için insanların kendilerini en sefil acılara maruz bıraktıkları durumlar da az değildir. Sonuç olarak, duyusal zevke düşkünlükleri yüzünden zamansız ölen sayısız insan olmuştur. Bütün bu kötülükler; tüm mutluluk ve mutsuzluğumuzun yalnızca bir şeye, sevgimizi yönelttiğimiz nesnenin niteliğine bağlı olmasından kaynaklanıyor gibi görünüyor. Çünkü bir şey sevilmediği [veya önemsenmediği] zaman, eğer o yok olacak olursa hiçbir çatışmaya, hiçbir mutsuzluğa neden olmaz. Ona başka biri sahip olacak olursa hiçbir kıskançlığa, korkuya, nefret ve kısacası zihinde hiçbir karışıklığa neden olmaz. Söz konusu karışıklıkların nedeni, yok olabilen şeylere duyulan [aşırı] sevgidir. … Para, duyusal zevk ya da şan peşinde koşmanın, başka şeylerin araçları olarak değil, yalnızca kendileri için peşlerine düşüldüğü zaman zararlı olduğunu anlamaya başladım.

Kitabı okudu

Reklam

Kitaplığım

Suç sayılabilecek tek şey olan davranışları değil de insanların kanıları da yargılanmaya kalkılırsa, ancak kurbanlara bir martirlik havası verilmesi ve korku yerine acıma ve öç alma duygularının uyandırılması başarılır. Böylece dürüstlük ve güven bozulur, hainler ve dalkavuklar yüreklendirilir, düşmanlıklarına ödün verilmiş ve tuttukları öğretiler devletçe onaylanmış olduğundan, bölücüler zafer kazanmış olur. Bundan dolayı devletin yetke ve haklarına sahip çıkmak yüzsüzlüğünü gösterirler ve kendilerinin doğrudan doğruya Tanrı tarafından seçilmiş olduklarını, kendi yasalarının Tanrısal kaynaktan geldiğini, oysa devletin yasalarının insan yasaları olduğunu, onun için de devletin yasalarının Tanrı’nın yasalarına –yani kendi yasalarına- boyun eğmesi gerektiğini iddia etmekten geri durmazlar. Herkes bunun kamu yararına olmayan bir durum olduğunu anlayacaktır.

Sayfa 99Kitabı okudu

Kitaplığım

… uçurumların nezaket ve incelik kaynağı olan bilgelik sevgisinden değil, ölçüsüz bir üstünlük tutkusundan doğduğunu; … gerçekten uçurum yaratanların ancak okumuşlar için yazan ve yalnızca usa hitap eden yazarlardan çok, başkalarının yazılarını suçlayan ve çatacak yer arayan kitleleri bu yazarlar aleyhine kışkırtanlar olduklarını öğle güneşi gibi ortaya koymaktadır.

Sayfa 98Kitabı okudu

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör

Kitaplığım

Herkesin neye inanması gerektiğini gösteren ve buna aykırı söz edilmesini ve yazı yazılmasını yasaklayan yasaların çoğu, aydın kişilere dayanamayan ve bu türlü sert ve hileli yasamalarla kitlelerin bağlılığını kolayca hiddete döndürüp bunu istedikleri kimsenin aleyhine çevirebilenlerin kızgınlıklarına verilen ödünler olarak yürürlüğe konmuşlardır.

devamını oku

Sayfa 96Kitabı okudu

Kitaplığım

Söz birliğini zorlamak olası değildir, çünkü yöneticiler söz özgürlüğünü sınırlamaya ne kadar çok çalışırlarsa o kadar güçlü bir dirençle karşılaşırlar. Besbelli gözünü para bürümüş olanların, dalkavukların ve en üstün kuruluşun karınlarını doyurmak ve para keselerine dayanarak böbürlenmek olduğunu sanan öteki ahmakların değil; eğitim, sağlam ahlak ve erdem sayesinde daha büyük bir özgürlüğe kavuşabilmiş olanların direnciyle. … Üstelik bu tür yasalar hemen her zaman büsbütün yararsız kalırlar, çünkü yasaklanan kanıların yararlı olduğuna inanların bu yasalara uymaları olanaksızdır. Onları zaten yanlış sayarak reddedenler ise yasayı kendilerine verilmiş bir üstünlük sayarlar ve bununla öylesine öğünürler ki, yetkeyi ellerinde bulunduranlar sonradan bu yol tutulmak istense bile yasayı yürürlükten kaldıracak gücü kendilerinde bulamazlar.

Sayfa 95Kitabı okudu