Gül Karahan

Bu benim!
Yaşamanın, harekete geçmenin, bir şey yapmanın pek sana göre olmadığını hissediyorsun; sadece sürüp gitmek istiyorsun, sadece bekleyişi ve unutuşu istiyorsun.
Reklam
Saçlarrr...
Yelken ve serenlerle dolu koca bir düş var saçlarında; meltemi beni güzelim iklimlere, uzamın daha mavi, daha derin olduğu, havanın meyvelerle, yapraklarla, insan derisiyle kokulandığı iklimlere götüren büyük denizler var saçlarında.
Yaşam kötürümü!!!
Vauvenargues, parklarda her şeyden çok düş kırıklığına uğramış hırsların, mutsuz mucitlerin, kaçırılmış şanların, kırık gönüllerin, tüm o gümbürtülü ve kapalı ruhların, içlerinde hâlâ bir fırtınanın son solukları homurdanan ve keyifli kişilerin ve boş gezenlerin arsız bakışlarından uzaklara çekilen ruhların dolaştığı yollar bulunduğunu söyler. Yaşam kötürümlerinin buluşma yeridir bu gölgeli köşeler.

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Yaşamaya bahane gerek..
Gündoğumundan günbatımına yaşamı sürdürebilmek için başka şeyler gerekir; merhem gibi, sevecen bir temas gibi, sokulganlık gibi bir şeyler.