Sude
@Sudeeko
İnsan, insan olduğu kadar var
Yoksa kim hatırlardı çoktan göçenleri
İngiliz Dili ve Edebiyatı
Çanakkale
İzmir
7 okur puanı
Ocak 2023 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Dünkü varlığım bugünümü kucaklarken ben de hepinizin huzurunda geçmişim ve geleceğime kollarımı sarıyorum, teşekkürler kendim...
Az önce eski yazdıklarımla karşılaştım ve duygularım beni tekrar ele geçirmeye çalıştı. İnsanların içindeki kırgın benliklerine çözüm aramaktan kendi içimdeki kırılgan/kırgın çocuğu nasıl sarmalayacağımı şaşırdım. Öyle bir yarası var ki ruhunda, sadece ordan akıyor kan. En savunmasız kısım belki de o ve bunu kimseye göstermemeye çalıştı. Günlük doldurmuşum, günü-ayına ve defter 4 yıllık ama maksimum 10 sayfa falan doludur. İçimi dökmüşüm, bazen kötü hissederken açıp selamlamış ve çıkmışım ama belli aralıklarla o yarayı da yoklamışım. Yaralayan farkında değil, ne açtığı yaranın ne de ona olan bağlılığımın. Sayfalar özlem ve sevgi dolu beni bitirene karşı, öfke değil kırgınlık var sadece. Pek bir şey paylaşmadığımızı düşünüyor ki kısmen haklı ama ben o günlükle paylaşmışım ona demek istediklerimi. Küçük Sude gelecekteki kendisine de notlar bırakmayı unutmamış tabii.
Okur Takip Önerileri
Merhem olmaya çalışmak başkalarına,
Kendi yarasının kabuk bağlamasına izin vermezken.
Taşımaya çalışmak yüklerini,
Kendi dünyasının gerçekleri altında ezilirken.
İstemeyene fedakarlık yapmak,
Feda edecek bir şey kalmayana dek elinde.
Hakkını savunmak ardından,
Kendi hakkını arayıp bulamazken.
Oldum diyebilmek sonunda,
Her şeye ve herkese rağmen kendim oldum demek.
Pişmanlık duymadan yaşamak,
Ve...
Sude
Kendimle hasbihal
Dünyanın neresinde, hangi dilde ve hangi zamanda olursa olsun insanlığın ortak paylaştığı dertler elbette ki olmuştur. Birbirinden bağımsız kişilerin, birbirinden habersiz yazdığı şiirler bazen tamamlar birbirini, birbirinden haberi olmayan iki ruhun bir anda birbirini tamamlaması gibi. Bazen diyorum, şu şiir yazılmamış olsaydı bugün benzeri benim mısralarımda konu olurdu. Derdimi anlatan çıkmışken zamanda, bana onu okumak düşer. Bazen anlatılmadığını düşünürsün ve yazarsın ama bakarsın sonrasında onu da yazan olmuş, senin gibi... Zaman değişir, mekan değişir ve tabii insanlar değişir ama dertler sadece şekil değiştirir.
Ne demiş Orhan Veli:
"Ağlasam sesimi duyar mısınız,
Mısralarımda;
Dokunabilir misiniz,
Gözyaşlarıma, ellerinizle?"
Victor Hugo demiş ki:
"Ağlamak için gözden yaş mı akmalı?
Dudaklar gülerken, insan ağlayamaz mı?"
Ve ben ekliyorum şimdi mısralarıma şu sözleri:
"Beni anlaman için gözlerimdeki yaşları görmen gerekmez.
Ruhuma değdiğinde bakabilseydin derinden, anlardın o zaman ne kadar parçala(n)mış olduğu-n/m-u"
"Benim fazilet sahibi bir hekim olmamı çekemiyorlar. Kendilerinin cahillği karşısında benim faziletlerimi görmek onlara ağır geliyor. Onlar kendi akıllarınca beni çekiştirmekte, didiklemekte olduklarını ve bana bir fenalık yaptıklarını zannediyorlar. Bence onların beni
çekiştirmeleri dağkeçilerinin dağa tos vurmalarna benzer. Bir kimse kendisinin ne olduğunu bildikten sonra kendisini bilmeyenlerin onun hakkında
söylemekte oldukları sözlerin, onun nazarında hiçbir ehemmiyet ve tesiri yoktur."
İbn-i Sina
Ait olduğunu sandığı yere gelince anlamış,
Ruhu kaçıyor bedeninden.
Kaybolan sadece ruhu değil,
Bilinçsiz bedeni de peşinden dalmış önceden bildiği sokaklara.
Bulmaya çalışmış yolunu,
Kaldırmış başını göğe.
Ne yazık, kapamış bulutlar parlayan yüzünü yıldızların,
Gökyüzü de olmuş ona sırtını dönenlerden.
Koşmuş sağa sola,
Bulabilmek için kendine giden yolu.
Tanıdığını sandığı sokaklara yabancı olmuş,
Bildiğini sandığı kendinin varlığını unutmuş.
Yol uzun,
Sonu belli değil.
Belki de son gibi görünen,
Sınırıdır kendini tanımanın.
Belki de son gibi görünen,
Başlangıcıdır aslında yaratılacak olan yeni yolların.
Sude
Küçük Bir Tavsiye
Yunus Emre - Dil Söyler Kulak Dinler Kalp Söyler Kâinat Dinler kitabı da elime ulaşınca hemen gün içinde bitirmiş bulundum. Daha öncesinde bu seriden 
Mustafa Kemal Atatürk: Başarıda Gururu, Felakette Ümitsizliği Yenmeliyiz ve 
Shakespeare: Beğendiğiniz Bedenlere Hayalinizdeki Ruhları Koyup Adına Aşk Diyorsunuz! kitabını okumuştum. Hepsi farklı olayları anlatıyor ama aynı kavramın etrafında. "Aşk" kavramının herkesçe farklı yorumlanabildiğini bu üç kitabı da okuduğunuzda daha iyi anlıyorsunuz. Kimi vatanına aşıktır, kimi bir sevgiliye, kimi ise Yaratıcıya. Bir sevgiliye aşık olma fikri bile kimi zaman o duyguya kimi zamansa bireye olarak değişim gösterebiliyorken "aşk" kavramının bu kadar çeşitli konularda yorumlanabildiğine şaşmamalı. Mustafa Kemal Atatürk: Başarıda Gururu, Felakette Ümitsizliği Yenmeliyiz bu üçlü arasında okurken duygusal anlamda beni en çok vuran kitap oldu. Shakespeare: Beğendiğiniz Bedenlere Hayalinizdeki Ruhları Koyup Adına Aşk Diyorsunuz! tahminlerimi karşıladı, okurken bazı psikanalizler beni şaşırttı. Yunus Emre - Dil Söyler Kulak Dinler Kalp Söyler Kâinat Dinler ise okuduğunuzda sizi bir anda şuan ne yapıyorum hissine kaptırabilir. Tasavvuf ağırlıklı olduğunu söylememe gerek yoktur diye düşünüyorum, sonuçta konu Yunus Emre. Güzel işlenmişti konular, Dante'nin alıntıları hoş bir şekilde aralara iliştirilmişti. Bu üç kitaptan beğendiğim yerleri alıntı olarak paylaşmıştım ki paylaşamadığım kısımları da bir o kadar fazla, okumanızı öneririm.
"...Âşık oldur Hakk'ı seve Hak derdine kıla deva
Bizim için hayırdua kılanlara selam olsun
Miskin Yunus söyler sözü kan yaşıla doldu gözü
Bilmeyen ne bilsin bizi bilenlere selam olsun."
Yunus Emre
"Giyinip kuşandığın umut sarhoş muydu yoksa?
Uykularda mıydı şimdiye dek?
Uyanınca ürktü anlaşılan
Yemyeşil, sapsarı kesildi
Renk renk hayaller kurarken!
Sevgini de böyle bileceğim bundan sonra: İstemekte yiğit, yapmaya gelince, korkak öyle mi?
Hayatın incisi saydığın her şeye can atacaksın
Ve kendi gözünde bir yüreksiz kalarak yaşayacaksın.
Ömrün boyunca, isterim, arkasından, yapamam, diyeceksin.
Atasözündeki çaresiz kedi misali
Balık ağzıma gelsin, ama ayağım suya değmesin."
William Shakespeare
"Kendini boşuna harcamış olur insan dilediğine erer de sevinç duyamazsa. Yıktığın hayat kendininki olsun daha iyi, yıkmakla kazandığı şey kuşkulu bir mutluluksa."
William Shakespeare