Farkına vardığımız ilk anda “ Eûzü billâhi mine’ş şeytânirracîm” “Kovulmuş şeytanın şerrinden Allah’a sığınırım.” diyerek Allah’a (cc) sığınmak, şeytanı kalpten atmak gerekir. Eğer kalbinizde kalmasına izin verirseniz hastalanmaya başlarsınız.
Şeytana “ Kullarım üzerinde hiçbir yaptırım gücün yok.” ( İsrâ, 65) denildi. Kalbinize zorla giremez ve içeride zorla kalamaz. İstiaze ile Allah’a (cc) sığındığınız anda çıkıp gitmek zorunda. Yani onu içeriye aldıysanız, kalmasına izin verdiyseniz bu onun gücü olduğundan değil, sizin onu kovmamanızdan kaynaklanır. Allah (cc) size onu kovmak için her türlü imkanı sağladı.