Yapılabilecek bir şey kalmamış gibi göründüğünde yine de yapılabilecek bir şeyler vardır. Yaşamın ayağınıza, sırtınıza vurdu yükü bazen düşüncelerinizle, duygularınızla hafifletebilirsiniz
Sayfa 166
Övgüde,iltifatta mehter adımı gidiyoruz da olumsuz söylemekte dörtnalayız
Sayfa 127
Hayat ve ölüm, tek ve aynı şeydir, biri diğeri olmadan olmaz. Bu hepimiz, insanlar, hayvanlar, bitkiler için geçerli, değişmez bir yasadır. Varoluşumuz "küçük ölümlerle", yastıklarla, ayrılıklarla, başlangıçlarla, yeniden doğuşlarla doludur. Hem zaten biyolojik olarak hiçbir şey asla gerçekten ölmez: Öldüğümüzde atomlarımız kaybolup gitmez, devridaim yapar ve bazıları belki bir kuşun yiyeceği bir solucanda ya da bir çiçekte vücut bulur. Asya bilgeleri felsefelerini döngüler üzerinde temellendirir. Batı ise biraz çizgisel bir bakışla bunu bazen unutur. Ama doğa ve kuşlar haklı olarak bunu bize hatırlatır. Belki de ölmeyi öğrenmek elzem değildir. Sadece yaşamayı öğrenmek yeterlidir.
Sayfa 153
Okur Takip Önerileri
Suzan Özmen tekrar paylaştı.
Kuşlar kendilerine mutluluk sorusunu sormazlar. Mutluluğu yaşarlar. Her şey yolunda gittiğinde mutludurlar; öylece, basitçe. Dert etmemeyi bilmek mutluluğun başlangıcı değil midir zaten?
Suzan Özmen tekrar paylaştı.
Yeniden doğmak için insanın kendindeki bazı şeyleri ölüme terk etmeyi bilmesi gerek. Kuş, sağlıkla parlayan yeni tüylere karşılık yıpranmış tüylerini dökerken böyle yapar. Bu, onun için yaşamsaldır. Tüyleri mükemmel durumda durumda değilse uçamaz. Bizim için de böyledir. Tüy değiştiremememiz, geçmişten kopamamamız, çoğu kez ilerlememize ayak bağı olur.
Sayfa 3Kitabı okudu
Suzan Özmen tekrar paylaştı.
Bir yas sürecindeyken, "Hayat devam ediyor, " sözünü defalarca duymuşuzdur. Bir aşk acısından sonra, "Biri gider, biri gelir, " dendiğini, yoldaşımız olan bir hayvanı kaybetmemizin ardından, "Sonuçta sadece bir hayvandı," lafını peki? Sanki geri çekilmeye, acı çekmeye hiç hakkımız yokmuş gibi. Ama hayır, yas tuttuktan sonra hayat aynı şekilde devam etmez. Hayır, yitip giden aşk geri gelmez. Yaşam başka mutluluklar, başka karşılaşmalar getirir elbette ama kaybın derinliğini kabul etmemek de neyin nesi? "
Sayfa 8 - Domingo Yayınevi
Suzan Özmen tekrar paylaştı.
"Her yolculuk bizi biraz değiştirir. Dünyaya farklı gözlerle bakmaya sevk eder. Kendi içine kapanmaya, dışlamaya, yabancıdan korkmaya ya da nefret etmeye karşı devadır. Her yolculuk, tıpkı uçuş boyunca kesintisiz çığlıklarıyla birbirlerine destek olan göçmen kuşlar gibi dayanışmacı olmayı öğretir. Bir yolculuktan asla aynı dönmeyiz: Orada bir parçamızı bırakır, buraya pek çok şey getiririz. Yeni ufuklar bizi büyütür, bize daha geniş bir tuval ve yüzey bahşeder. Başkalarıyla karşılaşmak, kendimizi bizi çevreleyen her şeye açmanın imkanını sunar: yeni yaşam tarzlarına, yeni ortamlara, yeni insanlara. Yolculuk bize en çok da kendimiz hakkında bir şeyler öğretir. /Ve belki de seyahat ederek işte bunu ararız: hakikatimizin ne olduğunu öğrenmeyi."
Sayfa 96Kitabı okudu
Suzan Özmen tekrar paylaştı.
| Belki de sevginin gerçek tanımı, kumrulardaki gibi sadece birbirini sevmektir. Sevgiliyle burada olmak ve başka yerde olmayı istememektir.
Sayfa 53Kitabı okudu
Suzan Özmen tekrar paylaştı.
Bizi durmadan, hiç gevşemeden başarı göstermeye iten bir toplumda, hayatımızın kırılgan dönemlerinde "şarj olmak", gücümüzü toplamak için kendinizi "gölgede bırakmayı", gereken zamanı ayırmayı artık bilmiyoruz.
Suzan Özmen tekrar paylaştı.
...yaşarken kanatları sık sık kırılan bizlerin uçmayı bilmememizde şaşılacak ne var? Hele ki onları kendi kendimize kırıyorsak...
Sayfa 9 - domingoKitabı okudu
Suzan Özmen tekrar paylaştı.
bir yolculuktan asla aynı dönmeyiz: orada bir parçamızı bırakır, buraya pek çok şey getiririz.
Sayfa 96Kitabı okudu
Suzan Özmen tekrar paylaştı.
Özgürlük Nasıl Yaşanır? (10)
Zamane çocuklarının kuluçka dönemi yavru kuşlarınkinden daha uzun sürüyor. Kuş ebeveynler, yavruları insiyatif alsın diye bırakır, kendi başlarına uçmaya cesaretlendirir. 21. Yüzyılda sokaklarda koşturan, oynayan neredeyse hiç çocuk göremiyoruz. Başlarına bir şey gelir korkusuyla onları sürekli kontrol altında tutuyoruz... Hangi biçimde olursa olsun ötekinin özgürlüğü çoğunlukla korku yaratır...
Gelgelelim, başkasını ne kadar kapalı tutarsak firar riski de o kadar artar. Fazla dizginlenmiş bir ergen ailesine şiddetle başkaldırır, kıskanç kocasının boyunduruğu da yaşayan kadın sonunda kaçar, aile parçalanır.
Kuşların yaşamına yakından bakarsak şunu fark ederiz: civcivler veya yavru güvercinler tamamen özgür bırakıldıklarında yuvalarından çok fazla uzaklaşmazlar. havalar kötüleştiğini de ya da bir tehlike algıladıklarını da hemen oraya sığınırlar...
İnsan için de böyledir özgürüz diye illa kaçıp gitmeyiz. Yuvada her şey yolundaysa Hep oraya geri döneriz. İhtiyacımız olan şey belki de budur: ahenkli bir denge...
#iyikikitaplar
Sayfa 75Kitabı okudu