Bütün pencerelerde bekleyen benim,
Ve o çalmayan bütün telefonlarda.
Aylardır konuşan da.Kabul.
Bir kez yolda karşılaşalım onunla da avunacağım.
Adımı sesince duymaktan vazgeçtim,
Sesini duysam, susacağım.
Yel esiyor ama değirmen dönmüyor.
Kuraklık bu. Adın ekmeğe dönüşmüyor..
"Turgut UYAR"
ben Sünni'ydim o Şii. Hiçbir şey bunu değiştiremezdi. Hiçbir şey.
Ama biz emeklemeyi birlikte öğrenen iki çocuktuk ve hiçbir etnik köken, toplumsal sınıf ya da din bunu değiştiremezdi.
Şehirleri insanlar yapar, tarihi de... İnsanlar olmasaydı ne Byzantion olurdu, ne Konstantinopolis, ne de İstanbul. Biz şehri savunurken insanlığı savunuyoruz.