Bir ülkenin mutlak yöneticisiydi ama yavan arpa ekmeği yiyordu; fakirlerle birlikte onların sofralarına, hakir kölelerin yaptığı gibi yere oturuyor, eğersiz bineğe biniyor ve çoğu zaman arkasına da birini oturtuyordu. Mekke'nin Fetih günü yanına gelip, haşmetinden titreyen bir adama ise şöyle demişti: "Korkmana gerek yok! Ben kral değilim. Ben, güneşte kurutulmuş et yiyen Kureyşli bir kadının oğluyum."