Hamza Syncar
@TheBiyolog
ikinci planın varsa kendine güvenin yoktur...
Biyolog
Üniversite
İzmir
Mardin, 22 Aralık 2003
8 okur puanı
Ağustos 2023 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Gece
Gece karanlık, bembeyaz bir ışığın habercisi.
Gece soğuk, sabahleyin ısınacak havanın habercisi,
Gece kimsesiz, uyanmak üzere bir dünyanın habercisi...
Sayfa 44 - Yakamoz - Hikmet Anıl ÖztekinKitabı okuyor
Fesleğen kokusunda bir yaz şükrü
Kalem yazmaya devam ediyor,
Seni...
Senden öte, seni sevdireni...
Sayfa 42 - Yakamoz - Hikmet Anıl ÖztekinKitabı okuyor
Okur Takip Önerileri
Dost
Ekmeğimi bölüştüm bir sofrada,
Talibi çok oldu...
Derdimi bölüştüm bir sofrada,
Arkasını dönüp gideni çok oldu...
Sayfa 41 - Yakamoz - Hikmet Anıl ÖztekinKitabı okuyor
Sır
İnsanin saklısı olmalı.
Onu özel yapan değerleri olmalı.
Herkesin bir şarkısı, bir şiir olmalı.
Bir gün sevdiği çıkıp geldiğinde,
Ona anlatacağı bir şeyleri olmalı...
Sayfa 37 - Yakamoz - Hikmet Anıl ÖztekinKitabı okuyor
Merak
10 yıl önce telefon diye bir şey yoktu. Ne çabuk da alıştın, bütün hayatın oldu. Bütün vaktini alan futbol takımı 100 yıl önce yoktu, nasıl da her şeyin oldu? Evet, o dizi 10 gün önce yoktu, nasıl da müptelası oldun, alıştın? Ve sen... 30 yıl önce yoktun, nasıl olur da birden önüne konan dünyaya böyle alışırsın? Sefasını sürmeye başlarsın? Hiç mi yabancılık çekmiyorsun? Hiç mi merak etmiyorsun bu dünya nasıl meydana geldi? Bu renkler, kokular böyle güzelse bunun kaynağı nasıl güzeldir, bunu yaratan nasıl güzeldir merak etmiyor musun hiç?
Sayfa 27 - Yakamoz - Hikmet Anıl ÖztekinKitabı okuyor
Kaynak
İşte bundan dolayı ikiye ayrılır insanlar. Bir koku gelir. İnsanların büyük kısmı kokuya duydukları hayranlıktan mayışır kalırlar. Ama diğerleri bu kokuyla yetinmeyip, kaynağına gitmek isterler. 'Koku böyle güzelse, kaynağı nasıldır? O kokuyu yaratan nasıldır?' derler. Ve bütün ömürlerini onu aramakla geçirirler.
Sayfa 27 - Yakamoz - Hikmet Anıl ÖztekinKitabı okuyor
Huzur
Sonra unuttuk işte.
Yaşamayı unuttuk, nefes almayı unuttuk
ve bir gün geldi sevmeyi de unuttuk biz...
Evet, sevmeyi unuttuk biz.
Bugünlerde herkes sinirli...
Herkes kavgalı, gürültülü.
Sayfa 17 - Yakamoz - Hikmet Anıl ÖztekinKitabı okuyor
Sabır
Yüküm ağır, söylenmemiş cümlelerim heybemde...
Dertsiz bir kaya dibi var mı bu âlemde?
Öyleyse dövünüp durmak niye?
Sabreyle...
Nice kapılar açılır, hiç beklemediğinde...
Sayfa 16 - Yakamoz - Hikmet Anıl ÖztekinKitabı okuyor
Özlem
Onu bulan neyi kaybetmiş, onu kaybeden neyi bulmuş? Onu bulunca diğer kayıplar pek canını acıtmıyor artık. Gidenlere yürek dilince 'Eyvallah' demeyi öğreniyorsun. Benim eyvallah hikayem de bir gidişle başlıyor işte. Ama bu başka gidişti. Yağmurun toprağı terk etmesi gibi. Bir sabah kalktığında güneşin doğmadığını görmen gibiydi. Kıyametiydi bir yüreğin...
Sayfa 14 - Yakamoz - Hikmet Anıl ÖztekinKitabı okuyor
Bir kitabı okumaya başladı
Bir kitap okudu
Nefesi Kesilen Ceylan
...Selam vererek dergâhın kapısından içeri giriyorum. O an sanki ılık ve ıtırlı bir rüzgar yalıyor yüzümü. Gül yüzlü genç bir derviş karşılıyor beni. Başındaki yeşil keçe külaha bembeyaz bir sarık dolanmış... Bilirim ki sarık diye dolanan o bez, kefendir ve başa sarık dolamak kefenini basında taşımanın ifadesidir. Dünyaya dalıp gitmemek, dünyanın debdebeli dert ve meşgale dalgalarına kapılarak boğulup gitmemek, daima ölüme hazır halde yaşamak, onu daima hatırlamak ve akıldan çıkarmamak için baş üstünde taşınan bir hatırlatıcı ve uyarıcı nişanedir...
Sayfa 82 - Portakal - Servet AydemirKitabı okudu