“Şu an gelsen, bana yine sımsıkı sarsılsan, ben de
sana sımsıkı sarılıp ağlaya ağlaya kokunu içime
çekebilsem…
Keşke… En kötüsü de keşke demekle yetinebiliyorum.
Sen, sen ol, şu zamanın, şu anın, elindekinin tadını
çıkar, çünkü bir gün hiçbiri olmayacak ve sen
unuttuklarınla olduğun yerde kalakalacaksın.”