Sabitlenmiş gönderi
Biraz yorgunum, kavgaları birikiyor insanın!
Her uzvundan ayrı ayrı taşıyor acısı zamanla!
Yaşımdan yorgun, yaşımdan telaşlıyım bugünlerde!
Kaç yaşındayım sahi saymadım, bilmiyorum!
Belki kırklarımdayım belki otuzlarımda!
Belki de doksan sene yuvarlandım bu dünyanın sırtında!
Hiç bilmiyorum! Hayat taviz vermediği hızı ve kavgasıyla akıp gidiyor!
Baharın rahiyasından akıp coşan çiçeklerle hatırlıyorum lise yıllarımızı!
Kimimize kış, kimimize bahar olup canıyla değen babalarımızı!
Bu memlekette insanlar belki de en çok baba sancısıyla inliyor, en çok baba deyince aklımıza gelir çocukluğumuz!
Mazinin araladığı perdeden sızıyor eski günler!
Onlarla kavgalı onlarla sevdalı olduğumuz!
En çok baba yokluğunun hüsranıyla kızıyormuş zaman ayrılığın yarasını!
İnsan baba olunca anlıyormuş babasını!
Erdem Beyazıt
Bir kitabı okumayı düşünüyor
Okur Takip Önerileri
Davet
Dörtnala gelip Uzak Asya'dan
Akdeniz'e bir kısrak başı gibi uzanan bu memleket, bizim.
Bilekler kan içinde, dişler kenetli, ayaklar çıplak ve ipek bir halıya benzeyen toprak,
bu cehennem, bu cennet bizim.
Kapansın el kapıları, bir daha açılmasın,
yok edin insanın insana kulluğunu,
bu dâvet bizim.
Yaşamak bir ağaç gibi tek ve hür
ve bir orman gibi kardeşçesine,
bu hasret bizim.
Nazım Hikmet
Ticaret işi böyledir.: kendinizi tedavi ettirmeye zaman bile bulamadan ölür gidersiniz.
Sayfa 26
Para ölümü zehirlerse , ölümden bir tek öfke çıkar. Tabutların üzerinde insanlar dövüşür.
Sayfa 24
Hayata yenilirken zamanın bana "uyan da balığa gidelim " demesinden ibaretim. Ama bilinmiyor ki olta ve kova olmayınca tutulmuyor balık. O yüzden ömür denen süreçte hep aç kalanlardanim...
Yb
İnsanlar tuhaf Kendilerini sevmeyen, önem vermeyene daha bir büsbütün tutuluyor, kendisini küçük görür gibi olana musallat oluyorlar...
Temmuz çoktan bitti.
Ağustos da bitecek.
Eylülde ellerin üşüyecek,
Isınmak için geleceksin
Biliyorum...
İnsan isteyince mesafenin önemi yoktur…