-Dostoyevski ölüb, -qadın inamsızlıqla dedi.
-Etiraz eləyirəm! -Begemot qızğıncasına ucadan dedi. -Dostoyevski əbədidi!
Sayfa 332Kitabı okudu
Məqsədimizə gedən yolda, anı yaşamağı unuduruq..
Bu yerdə Marqaritanın ağlından keçdi ki, əslində şotkanı çox nahaq belə bərk qovur, ətrafına doyunca baxmaqdan, uçuşdan ləzzət almaqdan özünü məhrum edir.
Sayfa 230Kitabı okudu
Kim sənə deyib ki, dünyada həqiqi, möhkəm, əbədi məhəbbət yoxdu? Yalançının murdar dilini kəsərlər!
Sayfa 207Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Başa düşün, dil həqiqəti gizlədə bilər, göz isə heç vaxt!
Sayfa 163Kitabı okudu
Yandırdığı əsərdə roman yandıran yazıçı..
Mən siyirmədən ağır, qalın romanı və qaralama dəftərlərini çıxarıb yandırmağa başladım. Bunu etmək çox çətindi, çünki yazılı kağızlar pis yanır.
Sayfa 143Kitabı okudu
Qatil tində qarşına necə çıxırsa, eşq də eləcə qəfil qarşımıza çıxıb, hər ikimizin ürəyindən vurdu.
Ildırım belə vurur, ölüm adamı bu cür qəfil yaxalayır.
Sayfa 137Kitabı okudu
Həqiqətin gözünün içinə düz baxaq, - qonaq sifətini buludların arası ilə üzən aya tərəf çevirdi. - Niyə danaq, siz də, mən də- dəliyik!
Sayfa 133Kitabı okudu
Bəşəriyyət pulu sevir, dəridən, kağızdan, tuncdan, ya qızıldan, nədən hazırlanır hazırlansın fərqi yoxdur.
Sayfa 123Kitabı okudu
Heç bir xüsusi bacarığım yoxdu, sadəcə, insan kimi yaşamaq istəyim var.
Sayfa 59Kitabı okudu
Bəzi hadisələr zamansızdı, hər dövrdə yaşanır..
Əvvəl-əvvəl mənə düşmən kimi yanaşdı, hətta məni təhqir etdi, daha doğrusu, elə bildi it adlandırmaqla məni təhqir edir, - bu yerdə məhbus gülümsədi, - mən şəxsən bu heyvanda pis bir şey görmürəm ki, həmin sözdən də inciyəm.
Sayfa 28Kitabı okudu
Tek gözlü biri bir körden daha kusurludur. Neyinin eksik
olduğunu bilir.
Sayfa 52Kitabı yarım bıraktı
Bu uzun hayatımda tek bir şey öğrendiysem o da şudur: Aşkta kim olmak istediğimizi, savaştaysa kim olduğumuzu keşfederiz.
“Gençliğiniz haram olmuş desenize," dedim.
Çok şaşırdı, çevresine siyah, kalın sürmeler çektiği gözleri iri iri açıldı:
“insan gençliğini aşka vermezse, gençlik neye yarar?” dedi.
“Ağladığını hissettirmemek çok zordur,” dedi, “gözlerinden yaş akar, burnunu çekmemek için ağzından soluk alırsın. Verdiğin sıcak soluk yüzünü sızlatırken, aldığın soğuk soluk boğazından geçer, kalbine iner. Omuzlarının titrediği hissedilmesin diye kaskatı kesilirsin. Ağladığını duyurmamak çok yorar insanı.”
Suzan hanım, “Ayrılmak, gidenin, kalanın kucağında bir kucak kor bırakmasıdır, yanar durursunuz kül olana kadar,” dedi.