Yalnizligim beni kendine gore bicimlendirdi, kendine benzetti. Bir baskasinin varligi -bir tek kisi bile olsa- dusunmemi hemen engelliyor ve normal bir insan icin bir baskasiyla iliski kurmak, kendini ifade etmesi, konusmasi icin uyarici gorevi gorurken, ayni iliski bende bir uyarmayiciya donusuyor. Bu cok zorlama deyis dilde kabul gorurse tabii.
Sayfa 80
Hissettiklerimi yaziyorsam, hissetmenin atesini azaltmak icin baska care olmadigindan. Itiraflarim onemli degil, cunku hicbir sey onemli degil. Hissettiklerimle manzaralar ciziyorum ben.
Tam olarak delilik sayilmaz bu halim, ama delirenler herhalde kendilerine aci veren seye teslim oluyordur, ruhundaki sarsintilardan yavas yavas zevk almayi ögreniyordur, hissettiklerim de buna pek uzak sayilmaz dogrusu.
Okur Takip Önerileri
Hayır, adını söylemem aslâ. O ince, esîrî, belli belirsiz endamın, iri hayran parlak gözlerin ardında ömrüm azar azar ve acıyla yanadursun, eriyedursun, bu aşağılık dünya ile bir ilişkisi yoktu onun! Hayır, yeryüzü nesnelerine bulaştıramam, kirletemem adını.
Hislerim söz konusuysa asla iflah olmayacağımı biliyorum.
