"Okumadan geçemediğim için okuyorum, sıkılsam da okuyorum. Düşünmek için okuyorum, hayran olmak için okuyorum, eğlenmek için okuyorum. Okuyup yoruluyorum. Dinlenmek için gene okuyorum".
Nurullah Ataç
Şakaklarıma kar mı yağdı ne var?
Benim mi Allah’ım bu çizgili yüz?
Ya gözler altındaki mor halkalar?
Neden böyle düşman görünürsünüz,
Yıllar yılı dost bildiğim aynalar?
Sanki ne diye yola çıktık? Çocukluk!
Hayra alamet değil hiçbir yolculuk.
Farkında mısın nereye gidiyoruz;
Ne söyler arkamızdan sallanan mendil?
Yalnız aşkta, kumarda hayalde değil,
Her adımda bir şeyler kaybediyoruz.
İnsanın durup dinlenmek istediği yerde huzursuzluk, barışı aradığı yerde savaş vardı; yazgıdan kaçılmıyordu. Bu bozuk dünyada tek sığınak, huzur ve avuntu duaydı.
-…yanlış yaptığınız bir şey var mı?
- Benim bugün olsa başka türlü yapardım dediğim hiçbir şey yok. Nietzsche’nin üstün insan tanımı vardır: “Dünyaya gelse tekrar aynı şeyi yapacak insana üstün insan denir.” Ben bugün dünyaya gelsem yine yaptıklarımı yaparım. Küçük bir farkla…