İşte kader hep böyle davranır bizlere, hemen arkamızdadır, omzumuza dokunmak içini elini çoktan ileri doğru uzatmıştır, bizlerse hâlâ, Geçti gitti, gösteri bitti, yine aynı hikâye, diye homurdanıp dururuz.
Sorma, hem gül hem gürz taşıyorum içimde
Saksılar alıyorum çiçekler kan veriyorum geçmiş oluyor
Şurama dayanıyorum İbrahim bütün kemiğimle bıçağa
İyiyim diyorum iyiyim annem doğurmuş beni
İyiyim ol demiş bana
Beni de sevmişler iyiyim